8/12-8/1/04, Ομαδική έκθεση τονισμένων φωτογραφιών και επίδειξη τεχνικής. Συμμετείχαν: Γιώργος Ιωαννίδης, Φώτης Παλαιολόγος και Βασίλης Καρκατσέλης. Ακολούθησαν εργαστήρια. Με την υποστήριξη του ΚΑΠΑΦΩΤ.

Το ΦΚΘ είναι ένας φορέας που καταστατικώς ενδιαφέρεται για τη διερεύνηση των ορίων της φωτογραφίας, όπως αυτά διαμορφώνονται καθημερινά. Φυσικά το τι σημαίνει όρια δεν είναι και κάτι που μπορεί εύκολα να προσδιοριστεί, αφού το μέσον έχει και πολλές παραμέτρους και τελεί υπό την ομηρία πολλών δομικών αλλαγών. ( δεν πρέπει να ταυτίζονται οι προεκτάσεις των ορίων, με τις αλλαγές που ούτως ή άλλως επιφέρονται εκ της τεχνολογίας) που εκ των πραγμάτων, έστω και μερικώς, επιδρά και επί της ουσίας.

Για το τι είναι σήμερα η φωτογραφία υπάρχουν τόσες πολλές απόψεις, όσες σχεδόν και αυτοί που τις εκφράζουν, όσες και σε όλες τις υπόλοιπες τέχνες.

Κυκεώνας δηλαδή.

Ένας κυκεώνας στον οποίο η κάθε προσωπική γραφή, η κάθε σύνθετη κατάθεση, ο κάθε συγκερασμός, ενδέχεται να προσφέρει μια ακόμη λύση, να δώσει μια ακόμη έξοδο διαφυγής. Το δημιουργικό σμίξιμο του παλαιού με το εκάστοτε καινούργιο σε ένα τέτοιο πλαίσιο δεν πρέπει να θεωρείται οπισθοδρόμηση, αλλά δυνατότητα.

Με αυτά κατά νου το ΦΚΘ θέλησε να βοηθήσει στη διερεύνηση νέων εκφραστικών μορφών μέσα από τη γνώση παλαιών τεχνικών, τεχνικών που ίσως σε λίγα χρόνια, με τη συνεχή και αλματώδη πρόοδο της ψηφιακής τεχνολογίας, να εκλείψουν. διοργάνωσε ένα ανοικτό εργαστήριο επεξεργασίας/τονισμού ασπρόμαυρων φωτογραφιών με τονιστές COLORVIR στα πλαίσια μιας σχετικής έκθεσης τονισμένων φωτογραφιών ικανών να παραδειγματίσουν με τον καλλίτερο τρόπο, όχι δεσμευτικά, αλλά προς την ελευθερία που απαιτεί η δημιουργία.

Στην έκθεση συμμετείχαν οι Φώτης Παλαιολόγος, Βασίλης Καρκατσέλης και Γιώργος Ιωαννίδης.

Η μετατροπή της ασπρόμαυρης φωτογραφικής εικόνας σε χρωματιστή με «ρεαλιστικά» ή όχι χρώματα, περιλαμβάνει ταυτόχρονα τη χημεία και την αισθητική. Ο τονισμός, όπως αποκαλείται, είναι και μέθοδος - που ανήκει στις δυναμικές τεχνικές του σκοτεινού θαλάμου – και τρόπος έκφρασης του προσωπικού οράματος για τον κόσμο. Ο τονισμός όσο είναι τεχνική, άλλο τόσο είναι για κάποιους από τους φωτογράφους και καλλιτεχνική ανάγκη, απαραίτητη για να υπογραμμίσει τη δική τους πρόταση για το όνειρο.

Σε τεχνικό επίπεδο ο τονισμός οξειδώνει τα εκατομμύρια κόκκους που συγκροτούν την ασπρόμαυρη (Α/Μ) εικόνα και τους δίνει το χρώμα των οξειδίων τους. Είναι γνωστό ότι η Α/Μ εικόνα συγκροτείται από κόκκους αργύρου/ασημιού, γι αυτό είναι ακριβά τα Α/Μ φωτογραφικά χαρτιά).

Σε δημιουργικό πεδίο παρέχεται η δυνατότητα «κατασκευής» νέων επιπρόσθετων ποιητικών χρωματικών συνδυασμών, πέραν του όποιου ρεαλισμού του μέσου, συνδυασμών που είναι αδύνατον για το φωτογράφο να αποσπάσει από την πραγματικότητα.

Αν το φωτογραφικό έργο από μόνο του είναι κάτι διαφορετικό από την πραγματικότητα που παρουσιάζει, το Α/Μ φωτογραφικό έργο, είναι μία επί πλέον «αφαίρεση» συγκρινόμενο με τον έγχρωμο κόσμο που μας περιβάλλει. Κατόπιν αυτού, εύκολα καταλαβαίνουμε την δυναμική μιας δυνατότητας επί πλέον αναγωγής στην αφαίρεση.