Ο Βρετανός Colin J. Conway παρουσίασε στο ΦΚΘ την πλέον πρόσφατη και παλαιότερη δουλειά του.
Στον ένα όροφο ασπρόμαυρα τοπία από διάφορα ταξίδια του. Αψογες συνθέσεις, φωτομετρήσεις και φυσικά απαράμιλλες εκτυπώσεις έχουν επιστρατευτεί για να αποδώσουν με τον πιστότερο δυνατόν τρόπο, το πνεύμα και το ύφος του κάθε τόπου, της κάθε εποχής.
Στον άλλο όροφο, ζευγάρια έργων τα οποία «διαβάζονται» σαν ζευγάρια, αλλά και σαν ένα τεράστιο παζλ, που καθηλώνει τον θεατή με τις «ομοιότητες», την ιδέα της «συνύπαρξης», με το τι τελικά έχουμε να δούμε ακόμη. Σε κάθε ζευγάρι στη μια φωτογραφία έχουμε αμμόλοφους από την έρημο του Κατάρ και στη δεύτερη λεπτομέρεια από ένα γυμνό γυναικείο σώμα.
Το παιχνίδι είναι να ανακαλύψει ο θεατής, το ποιες γραμμές είναι αυτές που αναπνέουν, το ποιο «τοπίο» από τα δυο είναι το ποιο ζωντανό, το «τι» είναι «τι».
Ο κόσμος της δημιουργίας, όπως και οι αμμόλοφοι και οι επιδερμίδες, είναι ακόμη παρθένος και τα πεδία που υπάρχουν για να εξερευνηθούν αναρίθμητα, λες και τίποτα δεν έχει λεχθεί ακόμη. Πάντως όσοι συναντήσετε τον δημιουργό, συζητήστε μαζί του για το πώς προέκυψαν αυτά τα ζευγάρια, ποιες φωτογραφίες τραβήχτηκαν πρώτες και ποιες μετά. Είναι μια ωραία συζήτηση το τι μπορεί να «σημαίνουν» αυτοί οι συσχετισμοί.
Β. Καρκατσέλης
(Περιοδικό PHOTONET Νο 36)
