ΓΙΑΤΙ ΓΥΜΝΟ;
Η ενότητα με φωτογραφικές εγκαταστάσεις του Θανάση Ράπτη, που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2002 στον υπαίθριο χώρο του bar Porto Valitsa στο Παλιούρι της Χαλκιδικής, με τίτλο "Σε βλέπω" και συνεχίστηκε το 2005 με τίτλο "Με βλέπεις;", ολοκληρώνεται φέτος στον ίδιο χώρο με την φωτογραφική εγκατάσταση "(Ακόμη) Με βλέπεις;"
Ποιό γυμνό επιζητούμε ή αποφεύγουμε να δούμε; Υπάρχει μια μεγάλη (ατέλειωτη) σειρά από προσεγγίσεις του θέματος. Γιατί η τιμωρία των πρωτοπλάστων ήταν να νιώσουν άσχημα για τη γύμνια τους και πώς εξηγείται το γεγονός ότι η ντροπή για το γυμνό σώμα μας ακολουθεί, ως προπατορικό αμάρτημα, για χιλιάδες χρόνια με το μανδύα της ηθικής, πιστεύουμε δεν πιστεύουμε στο Θεό;
Είναι αυτού του είδους οι εκφάνσεις της ηθικής ευχή ή κατάρα για τον άνθρωπο;
Είναι το γυμνό σώμα απλά χάρμα οφθαλμών, η ευλογημένη από το Θεό τελειότητα προσωποποιημένη (σωματοποιημένη θα μπορούσαμε να πούμε), ή η ενσάρκωση του διαβόλου ή η μακράν πλέον ανθούσα βιομηχανία παγκοσμίως;
Πώς εξηγείται το γεγονός ότι μεγάλες επαναστάσεις στην ανθρώπινη ιστορία (στην τέχνη η Αναγέννηση, στην κοινωνία η σεξουαλική επανάσταση της δεκαετίας του '60), έχουν σαν αιχμή του δόρατος το γυμνό σώμα;
Γιατί περιόδους σεξουαλικής απελευθέρωσης ακολουθούν περίοδοι άκρας συντηρητικότητας και γιατί φορείς (πχ εκκλησία) με λάβαρο τον πόλεμο κατά του γυμνού σώματος έχουν τόσο μεγάλη λαϊκή απήχηση και γιατί η εποχή μας -εποχή του «ξέκωλου» με λίγα λόγια- είναι κατά βάθος το απαύγασμα της συντηρητικότητας;
Γιατί αποκρύπτεται η εκδοχή του γυμνού σώματος ως φυσική κατάσταση και υπερπροβάλλεται ως αντικείμενο οφθαλμολαγνείας και πάντως ως προϊόν προς πώληση;
Παράθυρα σαν κι αυτό της φωτογραφίας, δίνουν στο θεατή την «ευκαιρία» να δει τι συμβαίνει στον ιδιωτικό χώρο που βρίσκεται από πίσω τους. Προσωπικές -υποτίθεται- στιγμές του ανθρώπου που ζει δίπλα μας, στιγμές που ηθελημένα μετατρέπει από ιδιωτικές σε δημόσιες.
Εκτενή κομμάτια από παλιές ταινίες πορνό της δεκαετίας του '70 και του '80 αποτέλεσαν την πρώτη ύλη -ας πούμε την κόπια εργασίας- για την επιλογή των κατάλληλων εικόνων για τη δημιουργία αυτής της σειράς φωτογραφιών.
Οι παρακμιακές εικόνες μιας δήθεν ερωτικής ατμόσφαιρας, όπως τις παρακολουθήσαμε στα υπαίθρια σινεμά των δύο αυτών δεκαετιών, ταιριάζουν γάντι με τη ζωή του σημερινού ανθρώπου.
