Ζούσαμε και ζούμε μία κατάσταση πρωτοφανή. Ο Covid 19 έχει εξαπλωθεί σε κάθε γωνιά του πλανήτη και επηρεάζει τον τρόπο που ζούμε, αλληλεπιδρούμε και σκεφτόμαστε.
Η επέλαση του ιού άλλαξε και συνεχίζει να αλλάζει την καθημερινότητά μας, ξαναγράφει την ιστορία και πιθανότατα δημιουργεί τις ασφυκτικά «ιδανικές» συνθήκες για έναν δημιουργό, γενικά, ή στην περίπτωση μας για έναν φωτογράφο, να εκφράσει τους φόβους, τις ανησυχίες, ακόμη ίσως και τις ελπίδες που γεννά μέσα του αυτή η νέα εποχή.
Το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης κάλεσε τα μέλη του, να μοιραστούν τις δημιουργίες τους κατά την πρώτη φάση εγκλεισμού (καραντίνας) εξ αιτίας του covid-19 και να συζητήσουν μαζί μας τυχόν απορίες και προβληματισμούς που γεννήθηκαν ή γεννιούνται από αυτά.
Η Μαρία Λαμπριανίδου, παρουσιάζει (στην ιστοσελίδα στην παρούσα φάση εξαιτίας της αναβολής των συναντήσεων) μέρος των εικόνων που δημιούργησε από την ενότητά της με τίτλο “Ονειροπόληση”.
«Ονειροπόληση»
Τι συμβαίνει όταν η ζωή μοιάζει με ταινία; Είσαι πρωταγωνιστής ή κομπάρσος; Μήπως μένεις απλά θεατής και παρατηρείς; Σε κυνηγούν; Αντιστέκεσαι; Θέλεις να ουρλιάξεις; Φοβάσαι; Ποιο είναι το σενάριο που σου δόθηκε; Ξυπνάς στη μη κανονικότητα και ονειροπολείς ίσως …
