Ομαδική έκθεση φωτογραφίας για το Θέατρο
Η Κοινωφελής Επιχείρηση Πολλαπλής Ανάπτυξης του Δήμου Βεροίας το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης σας καλούν
τη Δευτέρα 27 Μαρτίου ,
στις 19.30 στο φουαγιέ του Α ορόφου του Κέντρου Τεχνών της Βέροιας,
για τα εγκαίνια μίας έκθεσης από/για το ΘΕΑΤΡΟ
Η έκθεση, που είναι μια απόπειρα να χαρτογραφηθεί η ζωή σα θέατρο και το θέατρο σαν αφορμή για να διερευνήσουμε τα όρια του πως φωτογραφίζουμε μια “παράσταση” και του πως εμπνεόμαστε από ένα κείμενο, είναι ενταγμένη στην Εβδομάδα Θεάτρου (27 έως 31/3), με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου
Στο μεγάλο και παράλληλο πρόγραμμα πολλές ομάδες, πολλοί σκηνοθέτες και πιο πολλοί ηθοποιοί θα παρουσιάσουν την εργασία τους, ενώ συζητήσεις, σεμινάρια και Θεατρικά Εργαστήρια θα πραγματοποιούνται στο φουαγιέ της Αντωνιάδειου Στέγης, σε συνεργασία και με το «Θέατρο των Αλλαγών».
Στην έκθεση συμμετέχουν οι:
Σάκης Αναστασόπουλος, Γιάννης Γιαννέκας, Δημήτρης Γκιορτζής, Βασίλης Καρκατσέλης, Μαρία Λαμπριανίδου, Γιώργος Μαντάς, Σταύρος Ξηρός, Μένη Σεϊρίδου, Άγγελος Σοφιανίδης και η Έλσα Τζιάνα.
Διάρκεια έκθεσης έως 15 Απριλίου 2017.
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα - Παρασκευή 8.30 έως 14.00 (είσοδος δωρεάν) και τα απογεύματα, μόνο τις ημέρες των παραστάσεων και τις ώρες που αναγράφονται στις σχετικές προσκλήσεις ή εισιτήρια εισόδου.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την έκθεση: Νανά Καραγιαννίδου τηλ. 2331078120 Αντωνειάδειος Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών τηλ. 2331078100
Εβδομάδα Θεάτρου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου
Eισαγωγικό σημείωμα «Τα φώτα δε σβήνουν …»
Μετά από κάθε παράσταση τα φώτα του θεάτρου σβήνουν. Αυτό όμως δε συμβαίνει στη Βέροια. Από τη Δευτέρα 27/3/2017 τα φώτα του θεάτρου της Στέγης θα έχουν ανάψει και θα παραμείνουν ανοικτά μέχρι και την Παρασκευή 31/3/2017.
Καθημερινά, μία έκθεση φωτογραφίας, παραστάσεις, διάλογοι, πρόβες και συζητήσεις θα συνθέτουν το πρόγραμμα του θεάτρου μας. Ηθοποιοί, σκηνοθέτες, κοινό σε μια πρωτόγνωρη για την πόλη «θεατρική» κινητικότητα.
Και το κοινό, όσοι παρακολούθησαν παλαιότερες παραστάσεις του Θεάτρου των αλλαγών και της ΚΕΠΑ, έστω και μία , δεν έφυγαν. Είδαν και την επόμενη, αδημονούν για την μεθεπόμενη. Είναι η ζωή που μας παρασύρει σε αυτό το ρυθμό. Γιατί το θέατρο είναι η ίδια η ζωή, οι παραστάσεις που διαδραματίζονται στη σκηνή είναι η απόδοση της καθημερινότητας και των προβλημάτων της που όλοι βιώνουμε. Είναι ο λόγος που οι συζητήσεις που ακολουθούν μετά από κάθε παράσταση προσελκύουν το κοινό, το οποίο θέλει να συνεχίσει το διάλογο που ξεκίνησε στη σκηνή και δεν τελείωσε εκεί, να συνεχίσει το διάλογο που δεν πρόκειται και δεν πρέπει να τελειώσει ποτέ.
Πραγματικά αξίζει κανείς να ζήσει αυτή την εβδομάδα ! Σας περιμένουμε!
ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
Δευτέρα 27/3/2017
17.00 - 20.00 Δρώμενα στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης.
17.00 - 20.00 Σεμινάριο με τον Ευδόκιμο Τσολακίδη με τίτλο "Walking and Falling" Όλοι οι συμμετέχοντες θα πρέπει να έχουν αποστηθίσει έναν μονόλογο της αρεσκείας τους (5-10 σειρές) από το παγκόσμιο δραματολόγιο, ελληνικό ή ξένο, κλασικό ή σύγχρονο. Eπίσης, θα πρέπει να φορούν μαύρα ρούχα (μπλούζα-παντελόνι), ξυπόλυτοι, και να έχουν μαζί τους ένα μπλοκάκι σημειώσεων, ένα στυλό κι ένα μικρό μπουκάλι νερό.
20.00 Παράσταση "Walking and Falling" Η παράσταση ετοιμάζεται με τα μέλη τοπικών θεατρικών ομάδων που συμμετέχουν στο εργαστήριο που προηγείται την ίδια μέρα. Μέσα σε τρεις ώρες οι συμμετέχοντες μαθαίνουν να δρουν αυθόρμητα και να βρίσκουν λύσεις σε σκηνικά ζητήματα που απαιτούν φαντασία και επινοητικότητα.
21.00 Συζήτηση με θέμα: Το Θέατρο του 21ου αιώνα.
Συντονίζουν: Ευδόκιμος Τσολακίδης – Σοφία Γκαγκούση – Οδυσσέας Γωνιάδης
Τρίτη 28/3/2017
17.00 - 20.00 Σεμινάριο, Tango στο θέατρο και στους δρόμους της πόλης με τους: Βίλια Χατζοπούλου και Μαρία Καραγεώργου
20.00 Παράσταση "Tango: Δεσποινις Τζούλια, Στρίντμπεργκ"
Το πάθος και ο ερωτισμός του τάνγκο εφαρμοσμένα στο αριστούργημα του Στρίντμπεργκ και την εκρηκτική σχέση των πρωταγωνιστών του που οδηγούνται στον αφανισμό και την καταστροφή.
21.00 Συζήτηση με θέμα: Ο Ερωτισμός στο Θέατρο.
Συντονίζουν: Βίλια Χατζοπούλου – Νανά Καραγιαννίδου
Τετάρτη 29/3/2017
17.00 - 20.00 Σεμινάριο Υποκριτικής-Αυτοσχεδιασμού με την Έλενα Δελακούρα
20.00 Παράσταση "Ελεύθερα Ύδατα" του Γιάννη Τσίρου
Η συνειδητοποίηση των ορίων του εφήβου, μέσα από την ακραία συμπεριφορά του, είναι ο μόνος δρόμος προς την ενηλικίωσή του.
21.00 Συζήτηση με θέμα: Η Κοινωνικοπολιτική Διάσταση του Θεάτρου.
Συντονίζουν: Έλενα Δελακούρα – Γιώργος Σοφιανίδης – Θεόφιλος Κορωνάς
Πέμπτη 30/3/2017
17.00 - 20.00 Σεμινάριο Musical με τον Αναστάση Δεληγιάννη
20.00 Παράσταση Musical: Cats and other Dogs
Αποσπάσματα από το musical Cats διανθισμένο από μουσικά κομμάτια από άλλα musical συνθέτουν την μουσικοχορευτική αυτή παράσταση που παρουσιάστηκε στο τέλος του φθινοπωρινού μας τριμήνου.
21.00 Συζήτηση με θέμα: Το μουσικοχορευτικό θέατρο. Συντονίζουν: Αναστάσης Δεληγιάννης – Φώτης Σιμόπουλος
Παρασκευή 31/3/2017
17.00 - 20.00 Σεμινάριο κινησιολογικού θεάτρου με την Ασπασία Μηλιαράκη
20.00 Παράσταση: "It Takes Two to ToC"
Ντουέτα αλλά και ομαδικές σκηνές με έντονα κινησιολογικά στοιχεία συνθέτουν την παράσταση αυτή του σωματικού θεάτρου που παρουσιάστηκε στο τέλος του φθινοπωρινού μας τριμήνου.
21.00 Συζήτηση με θέμα: Το Σωματικό Θέατρο. Συντονίζουν: Ασπασία Μηλιαράκη – Έλσα Πιπερίδου
Όλα τα σεμινάρια απευθύνονται σε μέλη θεατρικών ομάδων της πόλης και της περιοχής γενικότερα.
Είσοδος 5€ (για παραστάσεις)
Εβδμαδιαίο εισιτήριο 20€ (για όλες τις παραστάσεις)
Οι συζητήσεις θα πραγματοποιούνται στο φουαγιέ της Στέγης
Πληροφορίες 2331078100 και 2331078120
Διοργάνωση : Κ.Ε.Π.Α. Δήμου Βέροιας _ Θέατρο των Αλλαγών
Για την επιμέλεια
(με αφορμη την επικείμενη συνεργασία του ΦΚΘ μέσω του Βασίλη Καρκατσέλη, Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, με την τοπική φωτογραφική ομάδα της Βέροιας “Αντίθεσις”)
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης και κυρίως μετά, σε παρακείμενο μπαράκι, αναπτύχτηκε μακροσκελέστατη συζήτηση γύρω από την επιμέλεια, την ανάγκη ή όχι αυτής, το δικαίωμα ή όχι του επιμελητή να ανιχνεύει την τρέχουσα καλλιτεχνική παραγωγή διατυπώνοντας ερωτήματα επ αυτής και γιατί όχι, να διατυπώνει άποψη μέσω της επιλογής έργων τρίτων για τις ανάγκες μιας εκθεσιακής πολιτικής ή αντίληψης, της δικής του ή αυτών που του ανέθεσαν το έργο.
Οι δύο βασικές απόψεις ήταν:
Η πρώτη
Δεν χρειάζεται επιμελητής σε μεγάλες ομαδικές εκθέσεις. Οι συμμετέχοντες φωτογράφοι αποφασίζουν από κοινού στο πλαίσιο της ομάδας (προϊόν άμεσης δημοκρατίας) για το ποιος συμμετέχει ή όχι στην έκθεση, για τη δίκαιη παρουσία του καθένα στο χώρο, με σχεδόν έργα που δεν θα ξεχωρίζουν (εκτατικά) και πολύ μεταξύ τους. Όλοι ανεξαρτήτως συμμετέχουν με έργα τους, υποχρεωτικά, μια και κάτι θα έχει να προσφέρει η ματιά του καθενός. Η ενορχήστρωση της έκθεσης δε συντελείται στο μυαλό κάποιου επιμελητή, αλλά από το θεατή που περιπλανιέται εντός της.
Η δεύτερη
Ο επιμελητής είναι απαραίτητος αν ζητούμε μία πρόσθετη ερμηνεία των έργων που διαθέτει, μία άλλου είδους διαμεσολαβημένη ερμηνεία αυτών ή η ανάδειξη ερωτημάτων επί του σύγχρονου (αυτού που συμβαίνει τώρα).
(Σε πρώτη φάση)
Η “εκτός” σκέψη του επιμελητή, καθώς εμπλέκεται από νωρίς στη δημιουργία των έργων της έκθεσης που σε μέλλοντα χρόνο θα συντελεστεί, βοηθά το δημιουργό στη συγκρότηση ή ολοκλήρωση του έργου του, εμπλουτίζει τις σκέψεις του, άρα και τη δουλεία του.
(Σε δεύτερη φάση)
Μέσω της κατάλληλης ενορχήστρωσης έργων, τάσεων και καλλιτεχνών (κάτι που προϋποθέτει αφαίρεση) και με εργαλείο τον “υποταγμένο” σχεδιασμό της ανάπτυξης των έργων, φροντίζει να εξασφαλιστεί η ιδιαίτερη προβολή της κάθε επί μέρους γραφής, αλλά και του συνόλου. Διαμορφώνεται, έτσι, μία νέα πρόταση (προς κοινό και ειδικούς), ένα νέο έργο, αυτό της κάθε συγκεκριμένης έκθεσης.
Ο επιμελητής, στα πλαίσια των σκοπών και στόχων που έχουν τεθεί, επιλέγει τις εργασίες που αρμόζουν στο δικό του άξονα για την έκθεση, συζητά με τους δημιουργούς των έργων (που ενδέχεται να λάβουν μέρος στην τελική έκθεση) για τις επιλογές του και διερευνά για το νόημα που δίνει στα έργα του ο κάθε ένας από αυτούς.
Συζητούν από κοινού για τα κατάλληλα (της κάθε αυτόνομης συμμετοχής) μεγέθη εκτυπώσεων, χωροθετεί από τα πριν την έκθεση φροντίζοντας για “κενά”, “αναπνοές”, “συνδέσεις” και “συσφίξεις διαλόγου ή επικοινωνίας”, παραγγέλνει τα έργα, συγγραφεί το συνοδευτικό θεωρητικό ή απλώς κατατοπιστικό/εισαγωγικό (προς συναδέλφους φωτογράφους και κοινό) κείμενο, επιβλέπει στο στήσιμο για την ολοκλήρωση της αφήγησης που επιθυμεί σχεδιάζοντας/φροντίζοντας και για την κατάλληλη εμπλοκή του θεατή σε αυτήν, επιβλέπει την τελική εικόνα της εκθεσιακής πρότασης, φροντίζει για τις ξεναγήσεις σε αυτήν και την επιδραστηκότητά της στην κοινωνία.
Με όλα αυτά στο μυαλό, η εργασία του επιμελητή είναι όχι μόνο δύσκολη αλλά και απαραίτητη, αν ενδιαφερόμαστε για καθοριστικές αιχμές στην τρέχουσα δημιουργικότητα, και όταν, φυσικά, το καταφέρνει.
Φυσικά και πάλι, πάντα θα τίθεται θέμα επιλογών ή αντίθετα, αποκλεισμού κάποιων, ποιων και γιατί άραγε;
Φυσικά, η επιμελητή σκέψη και οι σχετικές διαδικασίες κρίνονται. Φυσικά, μπορεί να υφίστανται πολλές όψεις επί των επιμελητικών πρακτικών, φυσικά και οι σχετικές πρακτικές δε μπορεί να θεωρούνται παγιωμένες, αλλά εξελισσόμενες.
Σημειώσεις
1
Οπωσδήποτε και κατά βάθος, η συζήτηση (περί επιμελητών και της χρηστικότητάς τους) περιέκλειε και ένα άλλο βαθύτερο ερωτηματικό, την ανάγκη ή όχι διαμεσολάβησης για την προβολή του έργου ενός καλλιτέχνη. Αν, δηλαδή, πρέπει κάποιος τρίτος να μιλά για το έργο ενός φωτογράφου ή αν λόγο για αυτό πρέπει να έχει μόνο ο ίδιος ο δημιουργός του, μόνος και αποκλειστικά αυτός, τουλάχιστον όσο ζει. Στη συζήτηση, όμως, αυτή το θέμα δε θίχτηκε, ίσως γιατί βάση της συζήτησης ήταν το δεδομένο των μεγάλων κοινών θεματικών ομαδικών εκθέσεων και όχι των ατομικών.
2
Για τον ίδιο λόγο, πιστεύω, δε θίχτηκε καθόλου το θέμα της “ερασιτεχνικής δημιουργίας”, των “νέων δημιουργών”, των εκτός “επίσημης γραμμής”, αυτών που “πειραματίζονται και ας αποτυγχάνουν”, των εκτός “μόδας ” κτλ. Δηλαδή το από πότε και με τι ευκαιρίες επιτρέπεται κάποιος από τις παραπάνω κατηγορίες να παρουσιάζει το έργο του στην τοπική κοινωνία, μέσω θεσμών.
3
Δεν θίχτηκε καθόλου και το πλαίσιο εντός του οποίου συντελείται μια επιμέλεια, η μορφή και ο τύπος της, η θεματική της, η ιστορική ή ιδεολογική της κατεύθυνση. Ίσως και αυτά τα ζητήματα να είναι αντικείμενα νέων μελλοντικών συν-ζητήσεων.
Καρκατσέλης Βασίλης
Επιμελητής της παρούσας έκθεσης
