Τη Δευτέρα 1 Μαρτίου 2021, στο πλαίσιο της ανάπτυξης εσωτερικού διαλόγου για τη φωτογραφία, συνέχισε το πρόγραμμα παρουσιάσεων portfolio των μελών του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, η Μένη Σεϊρίδου παρουσίασε διαδικτυακά, μέσω της πλατφόρμας του ZOOM, σε κλειστή συνάντηση που αφορούσε μόνο τα μέλη του ΦΚΘ, πορτφόλιο με πρόσφατη ατομική εργασία του. Ακολούθησε μακροσκελής συζήτηση.
Υπεύθυνη για τη διοργάνωση και την παρουσίαση η Κατερίνα Μπάτζιου.
Αφαίρεση
Μοιάζει το σώμα μου με τη μάνα γη;
Μπορεί άραγε να λειτουργήσει ως τοπίο;
Εγώ λέω πως ναι, μπορεί!
Έχει κοιλάδες και βουνά, χαράδρες και πεδιάδες… Έχει επιφάνειες τραχιές έχει όμως και λείες. Οι γραμμές του άλλοτε απαλές και άλλοτε γεμάτες με σκληρές γωνίες. Έχει καμπύλες που διαδέχονται τις ευθείες του και σημεία κρυφά, ανεξερεύνητα… Αν το δεις από μακριά μοιάζει πλήρες, ολοκληρωμένο, αν όμως το πλησιάσεις θα δεις τις ρωγμές του, σχεδόν θα ακούσεις το κρατς που κάνει καθώς σπάει και διαλύεται..
Ανάγλυφα και εντυπώσεις, είναι όλα εκεί και περιμένουν το φως να τα αποκαλύψει…
Μένη Σεϊρίδου
Subtraction
Does my body look like mother earth?
Could it look or function as a landscape?
I say yes, it could, it has valleys and mountains, ravines and plains...
It has rough surfaces, but it also has smooth ones. Its lines are sometimes soft and sometimes hard angular. It has curves that follow its straight lines, and points hidden, unexplored...
If you see it from afar it looks fillfuled, complete, but if you get close enough you will see its cracks, you will feel its fragility, you will almost hear the crack as it breaks and dissolves ... Reliefs and impressions, they are all there and waiting for the light to reveal them...
Meni Seiridou
