Τη Δευτέρα 15 του Μάη το ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ παρουσίασε τον Θεσσαλονικιό δημιουργό του Plasticobilism (ένα project με φωτογραφημένες Playmobil φιγούρες που αναπαριστούν τον κόσμο γύρω μας) Νίκο Παπαδόπουλο. ..στο CAFE BAZAAR, Παπαμάρκου 34, Πλατεία Άθωνος, τηλ 2310241817, με ελεύθερη και δωρεάν είσοδο.
Ο “Plasticobilism”, παρακάτω δίνει το στίγμα των δημιουργημάτων του, θέσεις/κατασκευές που μέσω της φωτογραφίας φτάνουν ‘καυστικές’ στο ευρύτερο κοινό:
«Ονομάζομαι Νίκος Παπαδόπουλος, είμαι 37 ετών, διδάκτωρ Αστροφυσικής του ΑΠΘ και σεναριογράφος. Αλλά πάνω απ' όλα είμαι πατέρας δύο μικρών παιδιών. Ξεκίνησα να εκφράζομαι χρησιμοποιώντας τα playmobil του μεγαλύτερου γιου μου, όταν παίζοντας μαζί του, συνειδητοποίησα ότι μπορώ να μιλήσω για όλα όσα σκέφτομαι, επιστρατεύοντας αυτές τις φιγούρες των παιδικών μας χρόνων. Χρησιμοποιώ ένα σύμβολο της αθωότητάς μας, για να μιλήσω για όλα τα απάνθρωπα και σκληρά που συμβαίνουν γύρω μας.
Για μένα η τέχνη υπάρχει για να δείχνει την αλήθεια, όχι για να διακοσμεί τοίχους ή χώρους. Υπάρχει για να ανατρέπει, να ενεργοποιεί και να παίρνει ξεκάθαρη θέση για τα γεγονότα. Με αυτό που κάνω δεν έχω σκοπό να αφυπνίσω κανέναν, αφού αν κάποιος δεν μπορεί να αφυπνιστεί από την ίδια την πραγματικότητα, τότε σίγουρα δεν μπορεί να το κάνει από την αναπαράστασή της με πλαστικές φιγούρες. Προσθέτω απλά τη δική μου κραυγή αγωνίας σε αυτές των εκατομμυρίων συνανθρώπων μου, που ανησυχούν για το παρόν και το μέλλον αυτού του κόσμου.»
Ο φωτογράφος παρουσίασε τη φωτογραφική πορεία και πνευματική του εξέλιξη, από τις πρώτες εργασίες του με τα ανθρωπάκια - της συγκεκριμένης εταιρίας - μέχρι και την πιο πρόσφατη.
Με ενότητες υλικού ως προς το θέμα (πχ «η Ελλάδα της κρίσης», «παγκόσμιες ημέρες», «Μεγάλη Εβδομάδα», «το προσφυγικό» κα) ανέλυσε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μία τέτοιου είδους «σκηνοθετημένη» φωτογραφία, παρουσίασε τις τεχνικές του αλλά κυρίως τον «τρόπο» με τον οποίον δημιουργεί τα έργα του, τον τρόπο με τον οποίο η Ιστορία του «επιβάλει» σχεδόν αντιδράσεις (φωτογραφικές).
Έγιναν μακροσκελείς και γόνιμες συζητήσεις για τη σκηνοθεσία στο έργο του, για τις απαγορεύσεις στο διαδίκτυο και πως επιβάλλονται από τα μονοπώλια ή ολιγοπώλια, για το ρόλο του θυμικού στις αντιδράσεις ενός δημιουργού, για τον τρόπο κυκλοφορίας του έργου του, για το πώς και εάν επηρεάζεται η δημιουργία από την επικαιρότητα ή αντίστροφα, για το πώς η δημιουργία την επηρεάζει.
