"Κόσμοι υπό κατασκευή"
"Aspects of Balkan Photography. Νέα διαδρομή σε καιρούς κρίσης" Θεσσαλονίκη 2012”
Συμμετέχουν:
Avela Admon (Βουλγαρία), Νίκος Κοτζαμπασάκης, Boris Kramaric (Κροατία), Mina Sarenac (Σερβία), Burim Myftiu (Αλβανία), Deniz Aciksoz (Τουρκία), Hakan Dagdelen (Τουρκία), Ebru Ceren Uzun (Τουρκία), Arif Emrah Orak (Τουρκία), Seckin Tercan (Τουρκία), Hasan Emre Dipsar (Τουρκία), Daniel Djamo (Ρουμανία).
Επιμέλεια: Χριστίνα Βούλγαρη
Παραγωγή: Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
Γκαλερί του Goethe Institut Thessaloniki.
Μέρες και ώρες λειτουργίας Δε - Πα 09.00' - 17.30'
Διάρκεια της έκθεσης: 14 – 31/10/2012
“Worlds Under Construction”
Κόσμοι που συμβιώνουν σε κοινωνίες που ψάχνουν την ταυτότητά τους και την επιβίωσή τους, που την αποδέχονται ή τη απορρίπτουν με αγωνία. Κόσμοι που για τον κάθε καλλιτέχνη απορρέουν από την πραγματικότητά του, την ατομική ή τη συλλογική μνήμη. Οι φωτογράφοι μας επιτρέπουν να εισχωρήσουμε στο σκόπευτρό τους ή στο δημιουργικό συνδυασμό των εικόνων τους, για να τονίσουν την ύπαρξη πολλών διαφορετικών κόσμων υπό τη σκέπη του γενικά αποδεκτού ευρύτερου συνόλου.
Ο επιμελητής έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με κόσμους που αναπτύσσονται σταδιακά και διαρκώς. Βρίσκονται υπό κατασκευή για να γεννηθεί το στέρεο οικοδόμημα κάθε καλλιτέχνη και κατ’επέκταση κάθε ανθρώπου. Μέσα από αυτό ερχόμαστε όλοι αντιμέτωποι με οικείες ή κοντινές μας εικόνες και μνήμες, με παρεμφερή βιώματα ή κοινωνικές καταστάσεις που όλους μας επηρεάζουν άμεσα. Εν τέλει, μας υπενθυμίζουν πως η ζωή στη σύγχρονη πραγματικότητα δομείται και αποδομείται διαρκώς χωρίς να μένει εύκολα σταθερή σε ένα σημείο. Η ζωή, η κοινωνία και τα ατομικά ή συλλογικά περιστατικά μονίμως διαγράφουν μια μεγάλη πορεία υπό κατασκευή. Χτίζονται κομμάτι κομμάτι είτε μονομερώς είτε σε πολυεπίπεδα κομμάτια. Με αυτές τις σκέψεις, πλάι στα πορτρέτα προβληματισμένων ανθρώπων που νιώθουν πως ο κόσμος τους κατέρρευσε και δεν είναι όπως τον ήξεραν μέχρι τότε , μπορούν να σταθούν πορτρέτα άλλων που οραματίζονται τον ιδανικό μέρος που τους αποφορτίζει. Λίγο πιο πέρα, η λήψη άλλου φωτογράφου αποτυπώνει τα χαλάσματα και συμβιώνει με τις οικογενειακές αναμνήσεις από τον τόπο που μετανάστευσε ο δημιουργός όταν ήταν παιδί.
Διαφορετικής υφής φωτογραφίες, άλλες πορτρέτα, άλλες ενδελεχώς ευρηματικές και συνδυαστικές με σύγχρονες μεθόδους επεξεργασίας, τοπία και ντοκουμέντα, διαποτίζονται από την ίδια αίσθηση και με βάση αυτή δομείται και η συγκεκριμένη
πρόταση έκθεσης. Αποτυπώνουν σκέψεις και εικόνες κόσμων που βρίσκονται διαρκώς υπό κατασκευή, που αμφισβητήθηκαν, που πόνεσαν, που γκρεμίστηκαν ή αλλάζουν δραματικά σε παρόντα χρόνο και ανασυντέθηκαν, αλλά δεν έπαψαν να θέλουν να αναγεννηθούν και να υπάρχουν.
Χριστίνα Βούλγαρη – Ιστορικός της Τέχνης
Επιμελήτρια της έκθεσης
Avela Admon
Το σουρεαλιστικό παιχνίδι της εποχής μας. Οι σκέψεις μας, τα παράλογα στοιχεία μας, οι κρίσεις ταυτότητας ατομικά και συλλογικά μέσα από τα χρώματα, τις αισθήσεις, τον αυτοσαρκασμό και την επιρροή που ασκεί η εικόνα πάνω στον άνθρωπο.
Γεννημένη στη Βάρνα της Βουλγαρίας το 1971, ζει και εργάζεται στην Αυστρία και τη Γερμανία από το 1991. Το μοντέρνο και σύγχρονη πραγματικότητα πρωταγωνιστούν στο φωτογραφικό της έργο. Οι περσόνες και η διαδραστικότητα των δογματικών ορίων της σύγχρονης ζωής την απασχολούν διαρκώς στο έργο της. Η δουλειά της έχει προβληθεί σε διεθνείς εκθέσεις, φεστιβάλ, σημαντικά προγράμματα επιμέλειας εκθέσεων και έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις σε Βουλγαρία, Γερμανία, Αγγλία, Ιταλία και Κατάρ.
Νίκος Κοτζαμπασάκης
Πλάι, μέσα, δίπλα στην ελληνική κρίση και την ανθρώπινη αμφιβολία. Η δουλειά του τον φέρνει σε άμεση επαφή καθημερινά με τα πορτρέτα των ανθρώπων που πονούν, δυσανασχετούν και βαριανασαίνουν απλώνοντας το χέρι να πληρώσουν για τα απολύτως απαραίτητα που αγοράζουν. Οι εικόνα τους είναι αιχμηρή, παγωμένη στο χρόνο για να κρίνει και κατακρίνει τα όσο είμαστε ικανοί οι ανίκανοι να αντιμετωπίσουμε.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1976, όπου ζει και εργάζεται, δραστηριοποιείται στο χώρο της φωτογραφίας τα τελευταία 3 χρόνια. Είναι μέλος του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης ΦΚΘ και έχει συμμετάσχει σε 4 ομαδικές εκθέσεις. Η φωτογραφία δρόμου τον εμπνέει κα του δίνει τροφή για σκέψη και δράση καθημερινά.
Seckin Tercan
Συχνά σε ένα κόσμο μοναξιάς, οι άνθρωποι είναι κατά κάποιο τρόπο παγωμένοι και παγιδευμένοι στο χρόνο. Διαφορετικοί άνθρωποι, που ο καθένας τους απομονώνεται στον κόσμο του και συγκεντρώνεται απόλυτα στις σκέψεις του. Εδώ δίνουν την αίσθηση σαν να είναι κοντά στο μεγάλο αβέβαιο βήμα αν και ακίνητοι, περιτριγυρισμένοι από την πραγματικότητά τους. Είμαστε ξεχωριστές μονάδες, μα πάντα ερχόμαστε αντιμέτωποι με την απλή δική μας στιγμή που θα αναλογιστούμε τι σκοπεύουμε να ζήσουμε και τι θα προσφέρουμε μέσω της ζωής μας. Ή μήπως είναι αφόρητο να προσπαθήσουμε περαιτέρω? Αυτό είναι το μεγάλο ερωτηματικό, που παραμένει μετέωρο.
Γεννημένος στην Κερύνεια της Κύπρου το 1978. Ζει και εργάζεται στην Κωνσταντινούπολη. Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο Minar Sinan, Καλών Τεχνών με κατεύθυνση τη φωτογραφία το 1995. Στο ίδιο πανεπιστήμιο απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο το 2003. Το 2004 ξεκίνησε τη διδακτορική του διατριβή στο ίδιο ίδρυμα, την οποία ολοκλήρωσε το 2008. Έχει βραβευτεί 3 φορές στη φωτογράφηση γυμνού στο Los Angeles. Η πρώτη του ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε το 2006 την οποία ακολούθησαν και άλλες σημαντικές εκθέσεις στην Κύπρο και την Τουρκία. Συμμετέχει σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων. Είναι επίκουρος καθηγητής στο MSGSU, Σχολή Καλών Τεχνών, στο τμήμα Φωτογραφίας.
Burim Myftiu
Κόσμοι σε άσπρο και μαύρο, στα γκρι, στο φως και το σκοτάδι. Θρησκεία, ιδεολογία, απελπισία και κρίση συνυπάρχουν. Όλα φαίνονται να είναι υπό κατασκευή και συνεχόμενη έρευνα πάνω στην ταυτότητα, την ατομική και συλλογική πεποίθηση. Καθρεπτιζόμαστε και επηρεαζόμαστε όλοι. Ο Myftiu ερευνά, ανοίγεται στο δρόμο και πραγματικά βρίσκει τις μυστικές πλευρές της ζωής. Στιγμές που πρέπει να εκτεθούν και βεβαιότατα είναι αληθινό κομμάτι της ζωής. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα γεγονότα μας.
Γεννημένος στο Prizren του Κοσόβου ο 1961, αλβανικής και αμερικανικής καταγωγής φωτογράφος. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 άρχισε να ασχολείται με τη φωτογραφία και μετά από την αποφοίτησή του από το φιλολογικό τμήμα του Πανεπιστημίου της Πρίστινα, εξειδικεύτηκε στην εμπορική φωτογραφία στη Νέα Υόρκη. Είναι μέλος του συμβουλίου του New Haven του Κονέκτικατ και έχει συνεργαστεί επανηλειμμένα με κινηματογραφικούς και καλλιτεχνικούς οργανισμούς των Ηνωμένων Πολιτειών. Επιπλέον, είναι ιδρυτής του ΚΙΡΑ – Φωτογραφικού Πρακτορείου του Κοσόβου. Συμμετέχει ενεργά αλλά και ως μέλος των κριτικών επιτροπών σε φεστιβάλ κινηματογράφου και φωτογραφίας, διαγωνισμών και διεθνών διοργανώσεων. Ζει και εργάζεται στην Αμερική και στο Κόσοβο.
Deniz Aciksoz
Σήμερα η ανθρωπότητα και η φύση της κρύβει και την ίδια στιγμή αποκαλύπτει με αυθάδεια τη διπλή της υπόσταση. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Οι κόσμοι μας δομούνται με βάση δύο πόλους. Σύγχρονη ζωή και παράδοση, υποκειμενικότητα και αντικειμενικότητα, ειρήνη και πόλεμος, φτώχεια και πλούτος, ψεύτικες όψεις και φυσικές ακατέργαστες εικόνες....Ο κατάλογος μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Ενέχουμε τη διπλή υπόσταση προσπαθώντας να ισορροπήσουμε επίσης σε ένα κόσμο με δύο όψεις. Με αρκετή προσπάθεια, ίσως καταφέρουμε να αναγνωρίσουμε ποια είναι η ψεύτικη και ποια η αληθινή πλευρά μας. Ο σκοπός της σειρά «3-5» είναι να διαχωρίσει τη φωτογραφία μόδας από τη συνήθη τελειοποιημένη εμφάνισή της μέσω της θέασης από μια νέα οπτική γωνία. Μετατρέποντας σε πλεονέκτημα τη χαμένη και μπερδεμένη τοποθέτηση της μόδας, επιδιώκεται η ενσωμάτωση της φυσικής, τυχαίας και μη ελεγχόμενης ακεραιότητας μέσα στο πλαίσιο, για να δημιουργηθεί μια καινοτόμα έκφραση.
Γεννημένη το 1986 στην Κωνσταντινούπολη. Ξεκίνησε τις σπουδές της το 2003 στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών Minar Sinan της Κωνσταντινούπολης, στο Τμήμα Φωτογραφίας, από όπου αποφοίτησε το 2009. Εργάζεται αδιάκοπα πάνω στη φωτογραφία και συμμετέχει ενεργά σε καλλιτεχνικά γεγονότα και εκθέσεις.
Hakan Dagdelen
Η σειρά ονομάζεται ‘Deus Ex’. Πρόκειται για φωτογραφίες σκηνοθετημένων σκηνών και σχεδιασμένων με κάθε λεπτομέρεια από τον καλλιτέχνη. Αντικατοπτρίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη τοποθετημένη σε έναν κόσμο που αφήνει απόσταση από τον πραγματικό. Το περιεχόμενο και η μορφή μάχονται, διαχωρίζονται και ταυτόχρονα συνυπάρχουν. Ένας νέος απομονωμένος κόσμος δομείται, θυμίζοντάς μας πόσο εφικτό είναι να δομήσουμε μια νέα ύπαρξη και να εμπλουτίσουμε τη γνώση μας πάνω στην ανθρώπινη υπόσταση.
Γεννημένος στην Τουρκία. Ζει και εργάζεται στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε φωτογραφία και design στο πανεπιστήμιο Minar Sinan της Κωνσταντινούπολης. Η δουλειά
του και τα project του είναι κάθε φορά σχεδιασμένα από τον ίδιο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Επεξεργάζεται όλα τα δυνατά πεδία. Σχεδιάζει τα κοστούμια και τα σκηνικά των φωτογραφικών σειρών του, αποκαλύπτοντας στο θεατή ένα νέο κόσμο θέασης. Το περιεχόμενο, η φόρμα και η σχέση των δύο, αποτελούν τα πάγια ερωτήματα και θέματά του.
Ebru Ceren Uzun
Επιφάνεια/Μεταφορά
Η αρμονική σχέση ανθρώπου, χώρου και αντικειμένου, είναι μια διαδραστική διαδικασία σε δυναμική εξέλιξη. Αλληλοπροσαρμόζονται και αλλάζουν μορφή επηρεάζοντας το ένα το άλλο, αφήνοντας πίσω τα σημάδια της αλληλεπίδρασής τους.
Το ανθρωπογενές περιβάλλον μπορεί να ειδωθεί επεξεργασμένο διεξοδικά με χρώμα και συναίσθημα δίνοντας κάθε φορά μοναδικό και μη επαναλαμβανόμενο αποτέλεσμα. Την ίδια στιγμή μας παρουσιάζεται σε μικρή κλίμακα. Είναι ένα είδος κλειδαρότρυπας από όπου μπορούμε να παρατηρήσουμε τον κόσμο μας. Μπορούμε να θυμόμαστε πως όσα δομούμε, όσα χτίζουμε, όσα αφήνουμε στον ανελέητο χρόνο να φθαρούν, κάνουν κύκλο και ξαναρχίζουμε από την αρχή.
Γεννημένη στην Κωνσταντινούπολη το 1976. Ξεκίνησε τις σπουδές της στο πανεπιστήμιο Minar Sinan, στο τμήμα Καλών Τεχνών, Φωτογραφίας το 1995. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών το 1999, ξεκίνησε να εργάζεται το 2002 ερευνητικά στο πανεπιστήμιο Kocaeli, στο τμήμα φωτογραφίας του τομέα καλών τεχνών. Έλαβε το μεταπτυχιακό της τίτλο ειδίκευσης από το Ινστιτoύτο Κοινωνικών Επιστημών του πανεπιστημίου Minar Sinan στο πρόγραμμα Φωτογραφίας το 2007. Το 2008 ξεκίνησε την εκπονηση διδακτορικής διατριβής. Από το 2005 εργάζεται ως ερευνήτρια στο ίδιο πανεπιστήμιο και συνεχίζει αδιάκοπα να ασχολείται επαγγελματικά με τη φωτογραφία.
Arif Emrah Orak
Απομόνωση, παγωμένες φιγούρες περιτριγυρισμένες από τον ιδιωτικό του χώρο. Χώροι γεμάτοι αντικείμενα και κοινοί, καθημερινοί άνθρωποι αφημένοι, σε μια αποθανάτιση μέσα στον κόσμο τους. Εδώ η απομόνωση, η έκφραση του κενού στο βλέμμα και η σχεδόν απελπισμένη στάση διασταυρώνονται. Μπορείς να δεις ακόμα και τον εαυτό σου να αντικατοπτρίζεται σε αυτές τις εικόνες. Είναι ίσως εξαιτίας του τόσο όμοιου αντικατοπτρισμού. Αντιμετωπίζεις γνώριμες εικόνες του εαυτού σου. Οι κόσμοι μας μπορεί να είναι τόσο ουσιαστικά κοινοί, ακόμα κι όταν φαινομενικά μοιάζουν τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους. Με το πέρασμα του χρόνου μαθαίνουμε πως ο μικρόκοσμός μας νομίζαμε πως ήταν τόσο μικρός και καταθλιπτικός. Αντιμετωπίζοντας τον όμως πρόσωπο με πρόσωπο, μας ωθεί να σπάσουμε την άβολη ακινησία και να δομήσουμε ένα νέο.
Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, Τουρκία το 1983. Η εκπαίδευσή του στο σχολείο ήταν σημαντική με κατεύθυνση στη διακόσμηση και την επίπλωση. Συνέχισε το 2005 τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών Minar Sinan της Κωνσταντινούπολης, ολοκληρώνοντας την κατεύθυνση της φωτογραφίας το 2012. Συμμετέχει ενεργά σε ομαδικές εκθέσεις και πραγματοποιεί ατομικές.
Hasan Emre Dipsar
Νυμφομανία: Σκληρός τίτλος και καυστικός. Ο κόσμος σε φθορά και αμφισβήτηση. Το ανθρώπινο κορμί σε πρωταγωνιστικό ρόλο αποσαρθρώνεται, μένει μετέωρο και αμφισβητείται αλλά και προβάλλεται ως η μόνη διέξοδος εκτόνωσης. Η διασταύρωση της παραμόρφωσης της βιομηχανίας της μόδας με τη νυμφομανία είναι αξιοσημείωτη. Το σεξ είναι από τα αμετάκλητα και απαράλλαχτα στοιχεία της φωτογραφίας μόδας από το 1970. Το κορμί περνάει έτσι μέσα από την σκληρή του φθορά από την καθημερινή πραγματικότητα και τη δύναμη της εικόνας, στην αποδόμησή του. Άραγε μπορεί να επανέλθει. Να σταθεί όρθιο σε νέα γερά θεμέλια? Και υπάρχει σημαντικός λόγος για να το κάνει? Εδώ η κατασκευή και το κατασκεύασμα είναι τόσο θνητά και παραμένει άγνωστο αν μπορούν να αναγεννηθούν από την αρχή. Όπως και να έχει είναι μέρος του κόσμου μας.
Γεννημένος στην Τουρκία και απόφοιτος του πανεπιστημίου Minar Sinan της Κωνσταντινούπολης, δημιούργησε εταιρία δημιουργικής δράσης και φωτογραφικών υπηρεσιών, την ILMISIMYA. Ζει και εργάζεται στην Κωνσταντινούπολη. Εργάζεται πάνω σε πλήθος φωτογραφικών πεδίων, όπως η μόδα, το ρεπορτάζ, τη δημιουργική φωτογραφία, τη διαφήμιση και συμμετέχει σε πολυάριθμες δράσεις, προγράμματα και εκθέσεις.
Ana Andonovska
“Είμαστε ζώντες οργανισμοί. Είμαστε άνθρωποι με το καλό και το κακό να ζει και αυτό μέσα μας. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε νέα είδη ή ένα άλλο κόσμο από τον ήδη υπάρχοντα. Ο κόσμος μας είναι αυτός που είναι. Δεν αλλάζει. Τώρα πια πρέπει να ζούμε μέσα στα ήδη υπάρχοντα όρια. Ποιες είναι λοιπόν οι επιλογές μας? Μπορούμε να απελπιστούμε, να καταριόμαστε και να μην αλλάξουμε το παραμικρό. Μπορούμε να διαλέξουμε το κακό όπως έπραξαν οι εχθροί μας και να δημιουργήσουμε ένα κόσμο βασισμένο στο μίσος. Ή απλά μπορούμε να προσπαθήσουμε να προχωρήσουμε προς το καλύτερο.
― (Carol Matas, Daniel's Story)
Μένει να απαντηθεί: Κατεδάφιση και δόμηση από την αρχή? Καλή πρόθεση ή φθόνος? Αυτοκαταστροφή ή προσπάθεια για βελτίωση? Από εσάς εξαρτάται.
Γεννημένη το 1991 στο Kumanovo της FYROM. Νέα φωτογράφος με τίτλο πτυχίου από το Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κυρίλλου και Μεθοδίου των Σκοπίων. Διδάσκει φωτογραφία, συμμετέχει η ίδια αλλά και ως μέλος κριτικών επιτροπών σε φωτογραφικές εκθέσεις, διοργανώνει και συμμετέχει σε σύγχρονα φωτογραφικά δρώμενα και projects στην Κίνα, Σαγκάη και αλλού με το project “Dare to Dream”.
Daniel Djamo (video)
Το οδόφραγμα. Στις 21 Δεκεμβρίου 2011 επαναστάτες που είχαν ζήσει τα γεγονότα του 1989, συγκεντρώθηκαν στην πλατεία του πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου για να αποτίσουν φόρο τιμής στους νεκρούς της επανάστασης του 1989. Το κανάλι της ρουμανικής τηλεόρασης OTV δεν θα μπορούσε να μην καλύψει το γεγονός. Είκοσι μια μέρες αργότερα, στις 12 Ιανουαρίου του 2012, οι ίδιοι διαδηλωτές ξεχύθηκαν στο ίδιο ακριβώς σημείο ενάντια στη ρουμανική κυβέρνηση και κατάφεραν να οδηγήσουν τον Πρωθυπουργό Emil Boc στην απομάκρυνσή του από τα καθήκοντά του.
Ο «κόσμος» του τότε και του τώρα, φαίνεται να έχουν διαφοροποιηθεί. Ίσως όμως, να μην έχουν αλλάξει και τόσο όσο φαίνεται. Ένα όμως είναι βέβαιο. Οι άνθρωποι, σε όποια χώρα και αν ανήκουν, μπορούν να δομήσουν ένα νέο κόσμο αρκεί να το επιθυμούν βαθιά και αληθινά.
Γεννημένος το 1987 στη Ρουμανία. Κατέχει πτυχίο Καλών Τεχνών, δημοσιογραφίας, φωτογραφίας και video τέχνης από το Εθνικό Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών στο
Βουκουρέστι. Σπούδασε επίσης στη Γερμανία και εξειδικεύτηκε με μεταπτυχιακό τίτλο στη φωτογραφία και τη video τέχνη από το ίδιο πανεπιστήμιο. Πολυπράγμων καλλιτέχνης, συμμετέχει σε πλήθος εκθέσεων, ομάδων εργάσιας και φεστιβάλ. Η τελευταία σημαντική του ατομική έκθεση πραγματοποίηθηκε στα πλαίσια της DOCUMENTA 13 στο Kassel της Γερμανίας.
Mina Sarenac
Η έλλειψη βαρύτητας μοιάζει να αποτελεί σκοπό και όνειρο στη ζωή μας. Ευχόμαστε να μπορούσαμε να αιωρούμαστε με αίσθημα ελευθερίας ανάμεσα στα αντικείμενα. Ταυτόχρονα προβάλλουμε αυτό το αίσθημα ελευθερίας και στην ανεξαρτησία της σκέψης. Είναι επιτακτική ανάγκη να σκεφτόμαστε ελεύθερα και με δημιουργικότητα, να δομήσουμε εν τέλει ένα κόσμο ελαφρύ και απελευθερωμένο από τα όποια βάρη. Φαίνεται να είναι εφικτό.
Γεννημένη το 1986 στο Βελιγράδι, Σερβία. Η τάση προς το design έγινε φανερή ήδη από τα σχολικά χρόνια. Το 2011 αποφοίτησε από την Ακαδημία Εφαρμοσμένων Τεχνών. Λαμβάνει μέρος σε εκθέσεις, σε ομάδες εργασίας με άξονα τη φωτογραφία, ις γραφικές τέχνες και το design, καθώς και σε πλήθος διαγωνισμών.
Volkan Kiziltunc (video)
Η νυχτερινή παρατήρηση αφορά τους χώρους και τους ανθρώπους σε δύο πόλεις, την Κωνσταντινούπολη και τη Βιέννη. Η καταγεγραμμένη δραστηριότητα των δρόμων, οι έξοδοι, τα περάσματα και τα παράθυρα κατά τη διάρκεια της νύχτας, προβάλλονται παράλληλα σε 3 κανάλια.
Nightwatch. Μια νυχτερινή σύγχρονη «περίπολος», νυχτερινή παρατήρηση στους χώρους, στους ανθρώπους, στα φώτα των πολύβουων πόλεων ή στη σιωπή σε άδειους χώρους. Όλα μέσα στη νύχτα αλλάζουν μορφή. Είναι οι ίδιοι κόσμοι που βιώνουμε και την ημέρα, αλλά με άλλη όψη. Οι ίδιοι μικρόκοσμοι των ανθρώπων που μεταλλάσσονται για να τους υποδεχθούν με άλλη μορφή, μέχρι να ξαναέρθει το πρωί και πάλι από την αρχή. Ο φαύλος κύκλος των κόσμων μας, υπομνηματίζει την επαναληψημότητα και το γρήγορο πέρασμά μας από τη ζωή και την κοινωνία.
Γεννημένος στο Arkara της Τουρκίας το 1976. Σπούδασε Αρχαιολογία στην Κωνσταντινούπολη και Φωτογραφία στη συνέχεια. Από το 2009 συνεχίζει τις σπουδές φωτογραφίας εντατικά και εργάζεται ως βοηθός στο Πανεπιστήμιο Minar Sinan της Κωνσταντινούπολης, στο τμήμα Φωτογραφίας. Εκτελεί φωτογραφικά και video projects. Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες ομαδικές εκθέσεις. Βραβευμένος για τη συνεχή και δημιουργική του εργασία στο φωτογραφικό τομέα.