η Δευτέρα 07/12, στις 8μμ, ο Γιάννης Λογιοτατίδης θα κάνει παρουσίαση με θέμα: "Φωτογραφία Τοπίου".
Η παρουσίαση αυτή θα είναι ανοικτή στο κοινό της πόλης.
… στο καφέ ΒΑΖΑΑΡ (πεζόδρομος Παπαμάρκου, Πλατεία Άθωνος)
Σκοπός της παρουσίασης και ως συνέχεια του μεγάλου θέματος “ΤΟΠΙΟ”, είναι η προσδοκία, μέσα από την προσωπική του άποψη, να απομυθοποιηθεί η Φωτογραφία Τοπίου από αποκλειστικά, τουριστικό και ταξιδιωτικό πρότυπο, ως ένα από τα επικρατέστερα είδη θεματικής φωτογράφισης, ως Καλή Τέχνη της Φωτογραφίας. (FineArtPhotography), στην εποχή μας. Η Φωτογραφία Τοπίου είναι μία θεματική επιλογή εύκολα προσεγγίσιμη και με ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, όπως : σταθερά μεταβαλλόμενη κατά την διάρκεια της ημέρας και του έτους.
Με άξονα την παρουσίαση φωτογραφιών Τοπίου στις διάφορες μορφές του, ακολουθεί η κατηγοριοποίηση των μορφών και ολοκληρώνεται με υποδείξεις σύνθεσης και τεχνικών συμβουλών.
Η βασική εισήγηση, μετά τους ορισμούς της Πρώτης Διεθνούς Σύμβασης για το Τοπίο (Σύμβαση Φλωρεντίας 2010),για το τι είναι τοπίο ή τι «επιτρέπεται» να περιλαμβάνεται σε αυτό, ασχολήθηκε με την ανάγκη επικέντρωσης του οπτικού ενδιαφέροντος σε κάποιο βασικό σημείο, την ανάγκη να λειτουργεί στην εικόνα η αφήγηση μιας ιστορίας, εξετάστηκε ο τρόπος ένταξης μιας μοναδικότητας (έμψυχης ή άψυχης) στο κάδρο, η ενσωμάτωση κάποιου ξεχωριστού «γεγονότος».
Είναι εγγενής η ανάγκη στη φωτογραφία τοπίου η εικόνα να αναδεικνύει τα συναισθήματα της στιγμής και να παρουσιάζει αυτό που δε μπορεί να δει το μάτι. Είναι θεμιτό, εάν ο φωτογράφος το επιθυμεί, το δημιούργημά του να υπενθυμίζει την ομορφιά της φύσης ή να συντηρεί την οικολογική ευαισθησία και την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος.
Κατά την παρουσίαση ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η εξέταση των «σταθερών μεταβλητών». Ιδιαίτερες σταθερές του τοπίου, που παρ όλα αυτά αλλάζουν συνεχώς και παίζουν καθοριστικό ρόλο στη φωτογραφία του είναι πχ η μετακίνηση του ήλιου (τροχιά ανά εποχή), η ώρα δημιουργίας της εικόνας (αφού το φως σχετίζεται με αυτήν, αλλάζει γωνία πρόσπτωσης και θερμοκρασία χρώματος), η εποχή (καθώς διαφέρουν οι καλλιέργειες, τα χρώματα της γης διαφέρουν, όπως και τα χρώματα στα φυλλώματα των δένδρων), η παρουσία ή όχι της ανθρώπινης φιγούρας (και ως μέτρο κλίμακας), το εάν ημέρα ή νύχτα.
Βαρύτητα δόθηκε στη σύνθεση, στη χρήση ή όχι πρώτου πλάνου, στις γραμμώσεις από τροχιές (στον ουρανό ή το έδαφος) και την παρουσία ή όχι σύννεφων στον ουρανό, ως μέρος του τοπίου ή βασικό στοιχείο της σύνθεσης, καθώς και για κάποιες από τις βασικές κατηγορίες της ‘Φωτογραφίας Τοπίου’, όπως η ‘αντιπροσωπευτική’, η ‘ιμπρεσιονιστική’, η ‘αφηρημένη’, η ‘Θαλασσογραφία’, αυτή του ‘φυσικού’ τοπίου, του ‘αστικού’, του ‘βιομηχανικού’.
Συζήτηση έγινε και για την προσωπική αίσθηση και αντίληψη για το ζητούμενο από μία φωτογραφία τοπίου, για την ανάγκη δημιουργικής έκφρασης μέσα από μία προσωπική ανάγνωση/ερμηνεία/απόδοση/χρησιμοποίηση του τοπίου.
