Το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και η εικαστική ομάδα TeeToTuM σας προσκαλούν τη Δευτέρα 16/5/2016, στις 8 μμ. στα εγκαίνια της 2ης Διεθνούς συνάντησης Ταχυδρομικής Τέχνης με βάση τη φωτογραφία με θέμα:
“Μνημεία / Monuments”
Στην Art Noise (Vlassis Art Gallery, Βεροίας 6, Άνω Λαδάδικα, Θεσσαλονίκη)
Συμμετέχουν 146 καλλιτέχνες, από 26 χώρες, με περισσότερα από 300 έργα, που με βάση / αφορμή τη φωτογραφία, πραγματεύονται το θέμα του «Μνημείου».
Τα έσοδα από την πώληση των έργων θα διατεθούν για την υποστήριξη της δράσης του περιοδικού δρόμου “Σχεδία”.
(Εξ αιτίας του «ιερού σκοπού» οι τιμές των έργων στα 10, 20, 30 και 40 ευρώ κρίνονται σαν απίστευτα μικρές για αυτής της ποιότητας τα έργα
και αποτελούν πρόκληση για συλλέκτες και δώρα.)
Διάρκεια έκθεσης
16 – 26 Μαϊου 2016
Ώρες λειτουργίας:
Τρίτη – Παρασκευή : 16:00'-20:00'
Σάββατο : 11:00' -15:00'
Συμμετέχουν:
Alan Entin (USA), Alexander Charistos (Austria), Alexandra Heaseker (Canada), Anabela G. & Bruno C. (Berlgium), Anastasia Gkitsi (Greece), Andreas Venianakis (Greece), Andreas Georgiou (Greece), Angelos Sofianidis (Greece), Anja Mattila-Tolvanen (Finland), Anna Kallidou (Greece), Anna Maria Chatzistefanou (Greece), Anna Tsolakidou (Greece), Anny Vlachopoulou (Greece), Antonia Mayol Castello (Spain), Antonio Mousinho (Portugal), Antonis Gkiourkas (Greece), Baraldi Gian Carlo (Italy), Begum Acar (Turkey), Berchtold Jürg (Switzerland), Bernhard Zillig (Germany), Borderline Grafix (USA), Burak Erhan Tarlakazan (Turkey), Cem Demir (Turkey), Connie Jean (USA), Cristian Bibbo (Switzerland), Cynthia Morrison (USA), Daniel de Culla (Spain), Danai Georgiou (Greece), Davide La Luna (Switzerland), Derek Michael Besant (Canada), Derya Eksioglu (Turkey), Dimitris Babas (Greece), Dimitris Danis (Greece), Dimitris Papadelis (Greece), Dimitris Savvidis (Greece), Dimosthemis Eppas (Greece), Dorian Ribas Marinho (Brazil), Dorothee Mesander (Greece – Holland), E.Burak Ozelmaci (Turkey), Efthimis Mouratidis (Greece), Elena Ganda (Greece), Eleutherios Mikros (Greece), Elsa Papagiannopoulou (Greece), Erasmia Metallidou (Greece), Euthalia Kaderoglou (Greece), Evi Dallidou (Greece), Evmorfia Ghika Rachoufi (Greece – Switzerland), Eytyxia Petala (Greece), Florian Leibetseder (Austria), Fotini Hamidieli (Greece), Franco Semini/Guiseppe Piffaretti (Switzerland), Frosso Visovitou (Greece), Füsun Selen Bilginer (Turkey), Georgia Grigoriadou (Greece), Georgios Kapelonis (Greece), Giannis Monogyos (Greece), Giannis Siozios (Greece), Giorgos Mantas (Greece), Giouli Ierapetritaki (Greece), Golfa di Lugano (Switzerland), Guiseppe Piffaretti (Switzerland), Gulsum Yilmaz (Turkey), Harris Louvros (Greece), Hiromi Isogami (Japan), Horst Tress (Germany), Ingeborg Rath (Germany), Ioannis Pomakis (Greece), Iordanka Tenova (Greece), Ivana Galli Scoglio (Switzerland), Jasmina Petrovic (Serbia), Jeannette Müller (Switzerland), Jelena Jovancov (Montenegro), Joao Castela Cravo (Portugal), John Gayer (Finland), John M. Bennett (USA), Judy Skolnick (USA), K. Nikoltsou (Greece), Karla Kolberg Lipp (Brazil), Kazunori Murakami (Japan), Kehagias Sotirios (Greece), Kemal Ozyurt (Turkey), Kostas Pittas(Greece), Lamprini Kostika (Greece), Lars Schumacher (Germany), Laurel Lueders (USA), Magdalini Pouggoura (Greece), Mailarta (Canada), Maks Dannecker (Germany), Manfred Heinze (Germany), Manolis Agiannitis (Greece), Maria Katsamouri (Greece), Maria Lamprianidou (Greece), Marianna La Luna (Switzerland), Marie-Christine De Grave (Belgium), Marina Miletic (Ireland), Marina Salmaso (Denmark), Marzia Maria Braglia (Italy), Meni Seiridou (Greece), Meral Agar (Turkey), Merve Acikgoz (Turkey), Michael Angelo Rodriguez (USA), Michael Wagner (Germany), Michel Della Verdova (France), Mikhail Pogarsky (Russia), Mirjam Wydler (Austria), Nergis Kara (Turkey), Niki Mpatsi (Greece), Oya Abaci (Turkey), Paola Rezzonico (Switzerland), Patrick Anderson Mc Quoid (Ireland), Pedro Bericat (Spain), Peter Nikoltsos (Greece), Pons Lysiane (Greece), Popi Staurianou (Greece), Predrag Kovacic (Serbia), Rita Tilkeridou (Greece),Roberto Scala (Italy), Ryosuke Cohen (Japan), Sandra S. Schmidt (Germany), Silvano Pertone (Italy), Simona Cresta (Switzerland), Sofia Amperidou (Greece), Sofia Arfanaki (Greece), Sofia Gavala (Greece), Sofia Xulapetsidou (Greece), Spyros Amoiropoulos (Greece), Stauros Xiros (Greece), Stefanus Endry Pragusta (Indonesia), Susane Schumacher (Germany), Taylan Sari (Turkey), Tansu Guler (Turkey), Terry Reid de Plume (Australia), Thanasis Athanasiadis (Greece), Thanasis Raptis (Greece), Thodoris Lalos (Greece), Thomai Tzimou (Greece), Triada Maragozi (Greece), Valentina Benassi (Switzerland), Vasiliki Gerokosta (Greece), Vasilis Karkatselis (Greece), Vasilis Mantas (Greece), Veebee Vanberg (USA), Victor Femenias (Chile), Victoria Snappy , Vito Noto (Switzerland), Voula Lioliou (Greece), Wolfgang Kraus (Germany), Xavier Monsalvatje (Spain), Zlatko Krstevski (FYROM)
«Μνημεία»
Μνημεία του σήμερα και του χθές. Μνημεία μακρινά και μνημεία της καθημερινότητας. Μνημεία ασχήμιας και μνημεία κάλους. Μνημεία δικά μας και μνημεία των εχθρών. Μνημεία πίστης και μνημεία απιστίας. Μνημεία της προσωπικής ή της συλλογικής μνήμης.
Μνημεία του αύριο που σήμερα δεν βλέπουμε.
μνημείο το [mnimío] Ο39 : 1. κατασκευή, ιδίως αρχιτεκτονική ή γλυπτή, προορισμένη να τιμά ή να θυμίζει ορισμένο πρόσωπο ή γεγονός: Tο ~ του Άγνωστου Στρατιώτη. Tο χορηγικό ~ του Λυσικράτη. Tαφικό ~, που βρίσκεται πάνω σε τάφο. Tο ~ των πεσόντων· (πρβ. ηρώο). 2α. κάθε κτίριο που θεωρείται αξιόλογο από άποψη αρχαιολογική, ιστορική ή αισθητική: Bυζαντινά μνημεία της Θεσσαλονίκης. Mεγαλιθικά προϊστορι κά μνημεία. Διατηρητέο ~. Aναστήλωση / αποκατάσταση / συντήρηση / αναπαλαίωση ενός μνημείου. Σημαντικότερο ~ της Aκρόπολης είναι ο Παρθενώνας. β. κάθε αξιόλογο ανθρώπινο δημιούργημα ή πράξη, που διακρίνεται ανάμεσα στα όμοια ή στα σύγχρονά του και εντυπωσιάζει: Οι «Άθλιοι» του Ουγκό, αυτό το ~της ρομαντικής μυθιστοριογραφίας. H πράξη του είναι ~ δημοκρατικού ήθους. || (ειρ.): ~ βλακείας / ηλιθιότητας / καιροσκοπισμού. 3. κάθε δείγμα της ανθρώπινης δραστηριότητας που διασώθηκε από προηγούμενες εποχές· ιστορικό μνημείο: Γραπτά / αρχαιολογικά μνημεία. H προϊστορία χαρακτηρίζεται από έλλειψη γραπτών μνημείων.
[λόγ. < αρχ. μνημεῖον `κτ. σε ανάμνηση, ιδ. πεθαμένου΄ & σημδ. γαλλ. monument (ιδ. σημ. 1, 2)]
Πηγή: http://www.greek-language.gr/
Λίγα λόγια για την Mail Art!
Πάρτε ένα φάκελο ή μία κάρτα, διακοσμήστε την με ό, τι θέλετε, χρώματα και υλικά: μελάνι, γκουάς, ακουαρέλα, μολύβια, μαρκαδόρους, σχέδια, κολάζ, κλωστές, γραμματόσημα, ρυθμιστικά κτλ. Είναι απίστευτη η γκάμα του τι μπορεί να χωρέσει σε ένα χαρτόνι. Εκφραστείτε ελεύθερα! Απελευθέρωσε τον εαυτό σας! Ξεχάστε τη μονοδιάστατη φωτογραφική εκτύπωση.
Μην ξεχάσετε να συμπεριλάβετε σε αυτή τη διεύθυνση του παραλήπτη, το γραμματόσημο και να τη σφραγίσετε στο ταχυδρομείο! Ρίξτε τη στο κουτί.
Και από εδώ και μετά η μοναδική και προσωπική εργασία σας αρχίζει το ταξίδι. Βλέπεται (και θαυμάζεται) από διάφορους ανθρώπους, καθώς περνά από χέρι σε χέρι, μέχρι να φτάσει τελικά στο γραμματοκιβώτιο του παραλήπτη, από όπου θα αρχίσει το δεύτερο ταξίδι της.
Ένας βασικός κανόνας αυτής της φάσης: βάζετε επαρκή γραμματόσημα και έχετε ευανάγνωστη τη διεύθυνση του παραλήπτη στην ίδια (συνήθως) μπροστινή πλευρά. (Αν η διεύθυνση είναι δύσκολο να αποκρυπτογραφηθεί, την επαναλαμβάνω ξεκάθαρα στο πίσω μέρος της κάρτας.)
Για αποστολή μπορεί επίσης να είναι ένα αντικείμενο, παραμένοντας εντός των αποδεκτών ορίων μεγέθους από το Ταχυδρομείο.
Παραλήπτης σας μπορεί να είναι ένας φορέας, όπως στην περίπτωση αυτής της διοργάνωσης), ένας φίλος/η, ένας γνωστός/ή, μια γνωριμία σας που θα απολαύσει την άσκηση αυτού του είδους της δραστηριότητας ή ένας άλλος καλλιτέχνης, που ασχολείται με την ταχυδρομική τέχνη (mail art) και θα ανταποδώσει. Αυτός ο mailartiste, στη συνέχεια, μπορεί να σας απαντήσει με την δική του art κπλ. Αυτή η ανταλλαγή έργων είναι μια από τους άγραφτους/σιωπηλούς κανόνες της «τέχνης ταχυδρομείου».
Το διαδίκτυο είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να βρείτε «προσκλήσεις» ή «κλήσεις». Ο οργανωτής μιας Mail Art συνάντησης/διοργάνωσης (organisateur) μπορεί να είναι ένας καλλιτέχνης, μια ένωση, ένα σχολείο, ένα μουσείο … Μπορεί να υπάρχει ένα θέμα, μια τυποποιημένη μορφή, συγκεκριμένες διαστάσεις, μια προθεσμία. Σε κάθε περίπτωση, όλοι οι mailartistes έχουν τα ίδια δικαιώματα, και κανένας δεν τονίζεται (ως εξέχων/σημαντικότερος).
Μερικοί σιωπηλοί κανόνες στο πλαίσιο της πρόσκλησης μιας διοργάνωσης Mail Art:
Είναι πάντα δωρεάν (χωρίς τέλος εγγραφής), δεν γίνεται καμία επιλογή, δεν υπάρχει αξιολόγηση, δεν υπάρχει κριτική επιτροπή (οπότε δεν υπάρχει ανταμοιβή), δεν υπάρχει επιστροφή έργων (τα πρωτότυπα παραμένουν στην ιδιοκτησία του διοργανωτή, ο οποίος δεν αναλαμβάνει την υποχρέωση να τα πουλήσει επί προμηθείας σαν γκαλερί). Πιθανώς ο διοργανωτής αναλαμβάνει την υποχρέωση να εκθέσει ότι έχει ληφθεί. Αν μπορεί, ο διοργανωτής, δημοσιεύει έναν κατάλογο ή ορίζει μια λίστα με τις συμμετοχές, και την διαδίδει σε όλους τους συμμετέχοντες mailartistes ή (όπως εδώ) εκδίδει έναν κατάλογο.
Φυσικά και άλλου τύπου ανταλλαγές έργων μπορούν να δημιουργηθούνε. Υπάρχει ελευθερία και για τους τρόπους από και προς, και για την κυκλοφορία των έργων. Αρκεί όλες (αυτές οι μορφές) να χρησιμοποιούν το δίκτυο της ταχυδρομικής αλληλογραφίας. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να εμπλακεί κατά την κρίση του, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα και τους πόρους του, (χωρίς περιορισμούς ή με περιορισμούς). Εμπλέκεται είτε με τη μορφή των έργων με τα οποία συμμετέχει κάπου, είτε με τη μορφή της προτεινόμενης διοργάνωσης (ως διοργανωτής).
Η Mail Art (Τέχνη ή Ταχυδρομική) δημιουργήθηκε με τους ντανταϊστές και μεγαλώσε με ζωγράφους και ποιητές όπως ο Apollinaire, Τζάρα, Duchamp, Πικάσο, Ματίς, Κοκτώ, Prévert, Μπόις, Ντιμπιφέ, Alechinsky, Folon … λαμβάνοντας σημαντικού μεγέθους έκταση κυρίως στο δεύτερο μισό του προηγούμενου (20ου) αιώνα.
Η κίνηση αυτή είναι τώρα μια παγκόσμια τέχνη προσιτή σε όλους, καθώς επιτρέπει σε όλους να εκφραστούν ελεύθερα. Βρίσκεται και λειτουργεί έξω από κάθε επίσημο ή εμπορικό κύκλωμα. Το κάθε έργο είναι πρωτότυπο, μοναδικό και αποτελεί προσωπική δημιουργία. Με αυτές τους τις ιδιότητες τα έργα της Mail Art μπορούν να ικανοποιήσουν την επιθυμία για ανταλλαγή και την κοινή χρήση έργων.
Βασίλης Καρκατσέλης
Η MailArt μας φέρνει κοντά.
Το Ταχυδρομείο συμμετέχει στην καλλιτεχνική πράξη.
Με την αφορμή την διοργάνωση της «2ης Διεθνούς συνάντησης Ταχυδρομικής Τέχνης με βάση τη φωτογραφία» («2nd Photo Based mail art exhibition»), τον Μάιο του 2016, από το «Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης» και την εικαστική ομάδα «TeeToTuM», ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή στην ιστορία της mailart κι ας προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε τι είναι αυτό το «κίνημα».
Θα μπορούσαμε, λοιπόν, πολύ απλά, να ορίσουμε ως mailart ή ταχυδρομική τέχνη, οποιοδήποτε έργο τέχνης έχει δημιουργηθεί με σκοπό να αποσταλεί ταχυδρομικά. Εννοείται ότι το αντικείμενο της mailart μπορεί να περιβληθεί οποιαδήποτε μορφή, στο οποίο υπάρχει το στοιχείο της «τέχνης»: ταχυδρομικά δελτάρια, κάρτες, φάκελοι, «ψευδή» γραμματόσημα και χαρτονομίσματα, ετικέτες, σφραγίδες, δέματα, επιστολές, εξώφυλλα δίσκων, ημερολόγια. Ο,τιδήποτε πρέπει να ταχυδρομηθεί, προκειμένου να ολοκληρωθεί η δημιουργική διαδικασία, αποτελεί αντικείμενο της mailart: ζωγραφική, φωτογραφία, χαρακτική, κολλάζ, κατασκευή, βιβλίο, ακόμη και ηχητικές καταγραφές. Συνήθως πρόκειται για «μικρών» διαστάσεων έργα, τις οποίες ορίζει ο διοργανωτής του θέματος.
Η ταχυδρομική τέχνη, επίσης, δεν έχει κανόνες ή μάλλον παραβιάζει μερικούς πολύ συνηθισμένους κανόνες: κατ΄ αρχάς, προσφέρεται ελεύθερα, χωρίς καμιά προσδοκία οικονομικού ανταλλάγματος. Χρήματα και αμοιβές δεν εμπλέκονται στην διαδικασία, αλλά συνηθίζεται να ανταλλάσσονται έργα μεταξύ των καλλιτεχνών. Επίσης, δεν υπάρχει οικονομική υποχρέωση προκειμένου να συμμετέχει ο ενδιαφερόμενος στο θέμα. Δεν υπάρχουν «κριτικές επιτροπές» για το ταχυδρομημένο έργο. Το κάθε έργο ταχυδρομείται, το ξεχνάς και το θυμάσαι αν λάβεις κάποιο άλλο ως ανταλλαγή. Υπάρχουν όμως και παρεκκλίσεις από τον γενικό κανόνα: τα έργα, μετά τη λήξη της έκθεσής τους, μπορεί να αποτελέσουν ιδιοκτησία του διοργανωτή ή μπορεί ακόμη να διατεθούν για συγκεκριμένο σκοπό-δωρεά. Είναι πιθανό να εκδοθεί κατάλογος (διαδικτυακός πλέον), ως τεκμηρίωση της εκδήλωσης. Σε κάθε περίπτωση πάντως αυτά με σαφήνεια αναφέρονται στην προκήρυξη της διοργάνωσης.
Αυτό το καλλιτεχνικό κίνημα, που κυρίως βασίζεται στην ανταλλαγή, αποτελείται από ένα παγκόσμιο δίκτυο χιλιάδων καλλιτεχνών. Και επειδή αυτό το κύκλωμα λειτουργεί με τις αρχές της επικοινωνίας και της ανταλλαγής, όσο πιο πολύ κάποιος εργάζεται σ΄ αυτό, τόσο περισσότερο και «ανταμείβεται» με έργα. Ο mailartist, προσθέτοντας στην λίστα του καλλιτέχνες, στέλνει και λαμβάνει αντίστοιχα. Προσοχή, όμως, για να έχει ενδιαφέρον το εγχείρημα πρέπει αυτή η αλυσίδα να μη σπάσει.
Ο χώρος της mailart είναι ένας χώρος εξαιρετικής ελευθερίας, με διττή έννοια: Από τη μια μεριά, ο δημιουργός εκφράζεται χωρίς λογοκρισίες, κατευθύνσεις και ενδοιασμούς. Χρησιμοποιεί οποιοδήποτε μέσο ο ίδιος θεωρεί κατάλληλο και όχι αυτό που συμβατικά αναμένεται απ΄ αυτόν. Επίσης, έρχονται σε επαφή δημιουργοί προερχόμενοι από διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις, ιδεολογίες, ευρύτερα κουλτούρες, διαφορετικές κατευθύνσεις και επίπεδα, ηλικίες, κοινωνικές τάξεις. Από την άλλη, μακριά από την βιομηχανία των γκαλερί, των αιθουσών τέχνης ή των μουσείων και απαλλαγμένος από κανόνες και κυρίαρχες αντιλήψεις περί «καλλιτεχνικού έργου», ο συμμετέχων στην mailart γίνεται μέλος αυτής της τεράστιας καλλιτεχνικής κοινότητας, διατηρώντας την ταυτότητα και την ατομικότητά του, χωρίς να αναμένει την κριτική και οικονομική επιβεβαίωση / αξιολόγηση των έργων του. Στο σημείο αυτό, όμως, υπάρχει και μια ακόμη παράμετρος. Της ταχυδρόμησης αυτής καθ΄ εαυτής: το ίδιο το έργο το βλέπουν και το παρατηρούν άνθρωποι, οι οποίοι ίσως δεν θα εμπλέκονταν σε κάτι τέτοιο (ταχυδρομικοί υπάλληλοι, διανομείς κλπ). Επιπλέον, το έργο ως αντικείμενο είναι πιθανόν να αλλοιωθεί, να τσαλακωθεί, να σκιστεί ή ο,τιδήποτε άλλο σχετικό. Και η γνώση της πιθανότητας αυτής λειτουργεί απελευθερωτικά, ιδίως όταν η παιδεία μας περί του τρόπου παρουσίασης της δουλειάς μας προϋποθέτει τον, κατά το μάλλον ή ήττον, έλεγχό του.
Η εννοιακή τέχνη δίνει την θεωρητική υποδομή της ταχυδρομικής τέχνης: στη δεκαετία του 1960 επιδιώκει την «αποπραγμάτωση» του έργου τέχνης ως υλικό αντικείμενο και το καθιστά κυρίως φορέα ιδεών και πολιτισμικών μηνυμάτων, θεωρεί ότι η εμπράγματη ορατή φόρμα υποχωρεί και στο έργο τέχνης κυριαρχεί η ιδέα και όχι το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο έχει «μικρότερη» αξία. Αποποιείται έτσι τις καθιερωμένες αντιλήψεις στην αγορά τέχνης περί σπανιότητας, μοναδικότητας και αποκλειστικότητας και απελευθερώνει τους καλλιτέχνες από τις συγκεκριμένες δομές.
Σήμερα, η mailart είναι ένα πολύ δυναμικό κίνημα. Είναι μια ουσιαστική διαδικασία προσέγγισης των καλλιτεχνών, με το κριτήριο ότι η τέχνη προσπαθεί να ερμηνεύσει τη ζωή, την κοινωνία και την ψυχή, με ελεύθερη εικαστική γλώσσα. Διεθνείς εκθέσεις, συνέδρια, φεστιβάλ είναι το αποτέλεσμα αυτής της εγγύτητας. Οι σχετικές ιστοσελίδες παρουσιάζουν τα έργα και τα βιογραφικά των καλλιτεχνών, καθιστώντας την επικοινωνία εύκολη και χωρίς όρια.
Για όποιον ενδιαφέρεται να συμμετέχει σ΄ αυτό το ρεύμα, η επίσημη ιστοσελίδα του μεγαλύτερου δικτύου mailartists είναι: http://iuoma-network.ning.com/.
Αλέκα Τσιρώνη,
Φωτογράφος, Μέλος του Δ.Σ. του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.
Απόσπασμα άρθρου στο Περιοδικό Φωτογράφος, τεύχος 242 (Μάιος - Ιούνιος 2016)
Υποβολή έργων
1. Η έκθεση είναι ανοιχτή προς το κοινό.
2. Δεν υπάρχει κόστος συμμετοχής
3. Τα έργα δεν επιστρέφονται και θα αποτελούν συλλογή του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.
4. Τα έργα θα είναι προς πώληση και τα έσοδα των πωλήσεων θα διατεθούν σε φορέα κοινωνικής αλληλεγγύης.
Προδιαγραφές έργων
1. Ο καθένας μπορεί να συμμετέχει με περισσότερα από ένα έργα.
2. Αποδεκτά γίνονται μόνο έργα σε χαρτί (απλό ή φωτογραφικό) που βασίζονται στην τεχνική της φωτογραφίας, ή το αποτέλεσμα σχετίζεται με την τεχνική της φωτογραφία, ή υπονοείται η φωτογραφία, ή χρησιμοποιούνται επεξεργασμένη φωτογραφία για την παραγωγή νέου έργου, ή κολλάζ φωτογραφίας/-ιών, ή οτιδήποτε περιλαμβάνει φωτογραφία.
3. Το μέγεθος των έργων δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 20cmΧ 30 cm, ενώ ενθαρρύνεται και η χρήση του φακέλου ως μέσο ή μέρος του έργου.
4. Όλα τα έργα θα εκτεθούν στη Vlassis Art Gallery, Βεροίας 6, Άνω Λαδάδικα, Θεσσαλονίκη.
5. Εγκαίνια έκθεσης: Μάιος 2016
6. Δεκτά γίνονται τα έργα που θα αποσταλούν με ταχυδρομείο σε χαρτί (χωρίς κορνίζα) μέχρι τις 31 Μαρτίου 2106 στην παρακάτω διεύθυνση:
Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
ΤΘ 50163 Θεσσαλονίκη
TK 54013 / Ελλάδα
Πνευματικά δικαιώματα, Όροι και Προϋποθέσεις
1. Όλα τα έργα που θα συμμετέχουν στην έκθεση αποτελούν ιδιοκτησία του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.
2. Οι διοργανωτές διατηρούν το δικαίωμα να φωτογραφίσουν, να αναπαράγουν, να καταχωρήσουν, να μεταδώσουν ή δημοσιεύσουν στο διαδίκτυο τα έργα, για την καταγραφή, την έρευνα, ή τη δημοσιοποίηση της έκθεσης.
3. Οι διοργανωτές θα χειριστούνε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και με ασφάλεια κάθε έργο, δεν θα αναλαμβάνουν την ευθύνη σε περίπτωση απώλειας ή ζημιάς λόγω αναπόφευκτων ατυχημάτων, όπως μια φυσική καταστροφή.
Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε
- με την Γεωργία Γρηγοριάδου: gogo@go-teetotum.gr ή
- με τον Άγγελο Σοφιανίδη: angelos.sofianidis@gmail.com
Ηλεκτρονική πρόσκληση και ηλεκτρονικός κατάλογος θα αποσταλεί σε όλους τους συμμετέχοντες.
Διοργανωτές: Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης (www.fkth.gr) & Εικαστική Ομάδα TeeToTuM
https://www.facebook.com/groups/Photobasedmailart/
Για φωτογραφίες της προηγούμενης αντίστοιχης διοργάνωσης
