Τη Δευτέρα 1/2, στις 8.00' μμ, στην ΕΔΟΘ, Προξ. Κορομηλά 51 (ημιώροφος), o Ηλίας Γεωργιάδης θα παρουσιάσει τη δουλειά του. Τίτλος παρουσίασης."Επικοινωνία με το περιθώριο της αφήγησης". Όπως πάντα θα ακολουθήσει συζήτηση. Η εκδήλωση είναι ανοικτή στο κοινό της πόλης. Είσοδος δωρεάν.
«Αυτό που με ενδιαφέρει , είναι η αλληλεπίδραση που έχουμε με τα όρια μας.Ψυχικά και σωματικά. Κάποιες φορές , μπορεί ο στόχος να μην είναι το να τα ξεπεράσεις ή να τα αποφύγεις, αλλά να γνωρίζεις ότι υπάρχουν. Να έχεις την επίγνωση ότι είναι εκεί, και, αργά η γρήγορα, χωρίς να το περιμένεις , θα γεννήσουν μια ιστορία που, δεν θα μοιάζει με ιστορία , ή μια αφήγηση που, δεν θα μοιάζει με αφήγηση , και θα ξεκινά μόνο από το στομάχι. Αυτό είναι που με ενδιαφέρει πραγματικά και αυτό προσπαθώ να χτίσω. Αυτό για μένα έχει να κάνει με το να πλησιάσω κάποια πράγματα που φοβάμαι και να δώ το αποτύπωμα τους πάνω μου. .Πιστεύω πως η όποια «απόσταση» που δημιουργούμε με ότι βρίσκεται δίπλα μας χτίζεται πάνω σε μια βάση που αλληλεπιδρά με κάποιο φόβο ή ένα άγχος που έχουμε .Η φωτογραφία για μένα είναι ένας μηχανισμός που σπάει αυτήν την βάση.»
Ο Ηλίας Γεωργιάδης ξεκίνησε να φωτογραφίζει στην ηλικία των 19.
Από το 2011, ανέπτυξε μια προσέγγιση με ιδιαίτερη έμφαση στην περιθωριακή νυχτερινή ζωή σε μικρές πόλεις και μικρές κοινωνίες.
Έπειτα ξεκίνησε να ταξιδεύει πιο έντονα στην Ελλάδα,
δίνοντας έμφαση περισσότερο στο αστικό και φυσικό περιβάλλον.
Μετά από κάποια χρόνια ξεκίνησε να ερευνά ζητήματα σχετικά με το προσωπικό ντοκουμέντο,τις διαπροσωπικές σχέσεις και τα ψυχοκοινωνικά περιβάλλοντα.
Δείγματα της πρώτης του δουλειάς με τίτλο Over|State έχουν προβληθεί
σε διάφορα travelling shows και φεστιβάλ ανά την Ευρώπη και έχουν παρουσιαστεί
σε ψηφιακά και αναλογικά έντυπα και περιοδικά,
Επιλογές :
-Το 2014 επιλέγεται από τον οργανισμό “Photoworkshop New York” να δουλέψει με υποτροφία
μαζί με τον Michael Ackerman στο Βερολίνο πάνω στο ζήτημα “The Personal Narrative” (H Προσωπική Αφήγηση).
-Το 2015 επιλέγεται νικητής του διαγωνιστικού τμήματος στον Μήνα Φωτογραφίας της Κρακοβίας (Πολωνία) όπου πραγματοποιήθηκε η πρώτη του μεγάλη έκθεση -μέρος του επίσημου προγράμματος- γνωριζοντας μεγαλη απήχηση απο κριτικoύς και κοινό .
Ταυτοχρονα παρουσιάζει την δουλεια του στα μεγαλύτερα διεθνή φεστιβάλ
εκθέτοντας για πρωτη φορα σε Ελλαδα ,Ιρλανδία ,Βρετανία.,Ολλανδία ,Πορτογαλία.
-Στο φεστιβαλ Noorderlicht της Ολλανδίας η σειρά Over|State επιλέγεται να παρουσιαστεί
στην ομαδική έκθεση με τίτλο “Pulse” , μια έκθεση αφιερωμένη στις πιο σημαντικές δουλειές αυτοβιογραφικού τύπου και προσωπικού ντοκομέντου απο ανερχόμενους φωτογράφους.
-Το φθινώπορο του 2015 η δουλειά του θα συμπεριληφθεί στον δεύτερο τόμο της γνωστής ανθολογίας με τίτλο “MONO” (νικητής διαγωνιστικού τμήματος ) μιάς τριλογίας αφιερωμένης στα πιο σημαντικά σύγχρονα φωτογραφικά πρότζεκτ που βασίζονται στο ασπρόμαυρο.
Ο φωτογράφος, στην αρχή, ανέλυσε την ίδια την παρουσίαση της δουλειάς του, ως στοχευμένης δομής αφηγηματική ροή και για την ευελιξία ή όχι των όσων κάνουμε και προτείνουμε με ένα σύνολο δουλειάς.
Ο δικός του τρόπος, όπως παρουσιάστηκε ήταν ο διαχωρισμός των διαφορετικών σταδίων εργασίας του σε ευδιάκριτα, σχεδόν αυτοτελή σχήματα, που όμως επικοινωνούν πραγματικά μεταξύ τους, μέσον της ιδιαιτερότητας της γραφής του φωτογράφου, της θεματικής, της τεχνικής κτλ.
Αναλύθηκαν ιδιαίτερα οι σχέσεις του φωτογράφου με τους άλλους (ως αντικατάσταση της επαφής με την κοινωνία), η εξερεύνηση του πόνου και του εγώ μέσω της διαδικασίας φωτογράφησης του Άλλου, η πιθανότητα να εισπραχθεί τρυφερότητα από τη φωτογράφιση ζευγαριών, η ανάγκη για εμβάθυνση στον εαυτό.
Συζητήθηκε η απαραίτητη "ψυχραιμία" για την ανάλυση και κατανόηση του εκάστοτε παραχθέντος φωτογραφικού έργου (την ψυχρή ματιά προσφέρει η απόσταση από το χρόνο της φωτογραφικής δημιουργίας), η ανάλυση των επιλογών, η ανάγκη συμπλήρωσης των κενών όπου και όταν αυτά παρουσιάζονται, οι πιθανότητα κυριαρχίας αμφιβολιών και το τελικό έντιτινγκ για μία προωθημένη δομή αφήγησης.
Με αφορμή την πιο πρόσφατη εργασία του δημιουργού συζητήθηκε η έννοια του κενού, του σκότους, του "νεκρού" τόπου και χρόνου. "Η φωτογραφία είναι ΑΝΤΙ-ΘΑΝΑΤΟΣ".
Τονίστηκε η ανάγκη κυριαρχίας του ενστίκτου την ώρα της φωτογράφισης.
