25/3-10/4,Ατομική έκθεση του Δημήτρη Προκοπίου με τίτλο ''Στο δρόμο'', στο Κέντρο Καλών Τεχνών''Feszek'' στη Βουδαπέστη. Σε συνεργασία με την Αυτοδιοίκηση Ελλήνων Βουδαπέστης (Fovarosi Gorog Onkormanyzat) και το Ίδρυμα Για τον Ελληνικό Πολιτισμό.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΟΥΓΓΑΡΙΑΣ
ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ «FESZEK» «ΦΩΛΙΑ»
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 
THEO TOURS, BUDAPEST

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Εγκαινιάζεται τη Τρίτη 25 Μαρτίου 2008 και ώρα 18:00 στην αίθουσα ''FESZEK'' στη Βουδαπέστη ατομική έκθεση φωτογραφίας του Δημήτρη Προκοπίου με τίτλο: ''ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ'' Διάρκεια έκθεσης έως 10 Απριλίου 2008
 

Η έκθεση οργανώνεται στα πλαίσια των πολιτιστικών εκδηλώσεων για τα 60 χρόνια της άφιξης των Ελλήνων στην Ουγγαρία. Την έκθεση θα εγκαινιάσει ο πρόεδρος της Αυτοδιοίκησης Ελλήνων Βουδαπέστης κος Σπύρος Αγκάρντι. Θα προλογίσει ο αντιπρόεδρος Βασίλης Αγγελίδης και θα παρουσιάσει τον φωτογράφο ο ποιητής Νάκης Προκοπίου-Σκορδίλης.

''ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ''

Εικόνες από πόλεις και τη φύση. Μέρα και νύχτα. Λεωφόροι, δρόμοι, σοκάκια και φυσικό περιβάλλον. Ανθρώπινες φιγούρες και ζώα. Έντονη έγχρωμη ατμόσφαιρα, φως και ημίφως. Εικόνες από την Ελλάδα, τη Γερμανία, τη Γαλλία την Ιταλία και την Πορτογαλία. Κυριαρχία του χρώματος και της φωτεινής πηγής. Όταν το φυσικό φως έχει αρχίσει να υποχωρεί αισθητά και να παραχωρεί τη θέση του στις τεχνητές πηγές φωτισμού, τότε νοιώθουμε αλλά και βλέπουμε το συναίσθημα.

 

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ

Ένας άνθρωπος. Πολλοί άνθρωποι. Κτίρια. Δρόμοι. Έρημοι ή πολυσύχναστοι δρόμοι. Ναυπηγεία, λιμάνια αλλά και αεροδρόμια. Πλοία. Αεροπλάνα. Πόρτες. Η ιδέα του ταξιδιού. Της διαφυγής. Της διαφυγής από την (πεζή;) καθημερινότητα η οποία είναι πανταχού παρούσα. Από την Δραπετσώνα στην Χαϊδελβέργη και από Μακρυνίτσα του Βόλου (τον τόπο καταγωγής του) στην Πόλη του Φωτός, το Παρίσι. Τελικά, πιο είναι το επίκεντρο-το βασικό θέμα -των φωτογραφιών του Δημήτρη Προκοπίου; Παρακολουθώντας την πορεία του Προκοπίου από έκθεση σε έκθεση, παρατηρούμε μια τάση του να απομακρύνεται από την απεικόνιση των ανθρώπων και να εστιάζει το ενδιαφέρον του όλο και περισσότερο σε τοπία, είτε στην φύση, είτε στην πόλη (αεροδρόμια, λιμάνια …).Εδώ βέβαια πρέπει να υπογραμμίσουμε πως και στις καθαρά ανθρωποκεντρικές εκθέσεις του όπως π.χ. στους ''Κύκλωπες'' (Σύρος 1999) τα μοντέλα του είναι πάντα «θολά», είναι δύσκολο κανείς να διακρίνει τα πρόσωπά τους, να καταλάβει αν πρόκειται για άτομα αγαπημένα στον φωτογράφο ή άγνωστους του δρόμου (απώλεια ταυτότητας…) Ακόμα όμως και στις πιο ''άψυχες'' φωτογραφίσεις ενός αεροδρομίου ή ενός λιμανιού ο ’νθρωπος είναι πάντα παρών. Μπορεί να μην φαίνεται στην εικόνα, είναι όμως ο φακός Ο άνθρωπος στο έργο του Προκοπίου είναι μονάχος. Δεν έχει σημασία αν απεικονίζεται μόνος του ή ανάμεσα σε κόσμο. Δεν έχει σημασία αν διακρίνουμε μόνο την ματιά του μέσα από τον φακό. Υπάρχει παντού η αίσθηση της πίεσης, η πίεση του χρόνου, της μοναξιάς, της ασημαντότητας της ανθρώπινης ύπαρξης. Στις φωτογραφίες του, ο ουρανός είναι συχνά σκοτεινός-έστω με την γλυκιά μελαγχολία που προσφέρει ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα. Ο Προκοπίου, όμως, προσφέρει μια ευκαιρία διαφυγής στους ήρωές του. Κάποιες φορές είναι μια πόρτα. ’λλοτε ένας ανοιχτός δρόμος. Ένα πλοίο. Ένα αεροδρόμιο. Μία από τις χαρακτηριστικότερες ίσως φωτογραφίες του απεικονίζει το ρολόι ενός δημαρχείο με φόντο ένα αεροπλάνο που διασχίζει τον ουρανό. Το απόλυτο κοντράστ. Το ρολόι -σύμβολο του χρόνου και της πεζής πραγματικότητας- συγκρούεται με το αεροπλάνο, το ταξίδι, την ελευθερία… Ο Προκοπίου χρησιμοποιεί τα σύμβολα, δίνει όμως στον θεατή την ευκαιρία να τα κατανοήσει ή ίσως πιο σωστά, να τα αξιοποιήσει όπως αυτός νοιώθει. Ο θεατής είναι κυρίαρχος, έχει λευκή κάρτα. Θανάσης Χειμωνάς


ΠΟΙΗΣΗ-ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ
Την Τρίτη 25 Μαρτίου 2008 η εθνική επέτειος εορτάσθηκε στην Βουδαπέστη από την ελληνική Κοινότητα με μια εκδήλωση στην οποία χώρεσαν πολλές τέχνες. 
Οι Ελληνες της Βουδαπέστης παρακολούθησαν μια βραδιά με πολλές διαφορετικές εκδηλώσεις. Το πρόγραμμα άρχισε με ομιλία του προέδρου της Αυτοδιοίκησης Ελλήνων Βουδαπέστης, Σπύρου Αγκάρντι, στη συνέχεια ακολούθησε απαγγελία ποιήματος του Γιάνη Ρίτσου από τον ποιητή Νάκη Σκορδίλη ο οποίος διάβασε και ένα κείμενο του Θανάση Χειμωνά για τον φωτογράφο Δημήτρη Προκοπίου, του οποίου η έκθεση φωτογραφίας «Στο Δρόμο» εγκαινιάστηκε εκείνο το βράδυ. Στη συνέχεια έπαιξε ο ουγγροέλληνας ρεμπέτης «Ζευς» με το συγκρότημα του, και μετά συνέχισαν οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Ιλίου από την Αθήνα. Ακούσθηκαν οι ήχοι της Ελληνικής μουσικής του Θεοδωράκη και του Χατζιδάκι αλλά και δημοτικά τραγούδια από την πλούσια μουσική μας παράδοση. Την μουσική διαδέχτηκε παράσταση χοροδράματος για την άνοιξη, η «Ανθεστέρια» από τη χορέυτρια Θωμαή Ιωαννίδου κι όλα αυτά στη πολυχώρο τεχνών «Feszek» -Φωλιά που φιλοξενεί εκδηλώσεις για το σύνολο των τεχνών στην πρωτέυουσα της Ουγγαρίας. Έτσι οι επισκέπτες ήρθαν σε επαφή με την ποίηση, τη μουσική και τη φωτογραφία, τρεις μορφές έκφρασης στον ίδιο χώρο, στην ίδια στιγμή και για το ίδιο κοινό, τη μέρα της εθνική εορτής, με παρισταμένους Ούγγρους και Έλληνες της Ουγγαρίας από την πρωτη ομογένεια του 17 ου -18 ου αιώνα και από τη δέυτερη ομογένεια του 1948-1950. 

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ «ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ»
Ο φωτογράφος Δημήτρης Προκοπίου παρουσιάζει την δουλειά του στην εκθεση , με τίτλο «Στο Δρόμο», στην αίθουσα «ΦΩΛΙΑ» της Βουδαπέστης, καλεσμένος από την Αυτοδιοίκηση Ελλήνων της ουγγρικής πρωτεύουσας. Οι φωτογραφίες που εκτίθενται εκεί προέρχονται από το σύνολο της δουλειάς του, στον Ελληνικό χώρο και το εξωτερικό, Γαλλία, Πορτογαλία, Γερμανία και Ιταλία. Παρτραίτα, φίλων και της γιαγιάς του σε ασπρόμαυρο φόντο καθώς και έγχρωμες φωτογραφίες από τα Δωδεκάνησα, Ρόδο, Κω, Κάρπαθο, και Νίσυρο, τόπους αυθεντικούς και αναγνωρίσιμους από τους παριστάμενους φιλότεχνους. Οι φωτογραφίες αυτές συμπληρώθηκαν από απεικονίσεις της φύσης και από εικόνες ευρωπαϊκών πόλεων -δρόμοι γεμάτοι ανθρώπους το απόγευμα ή το βράδυ, σοκάκια και φυσικό περιβάλλον, ανθρώπινες φιγούρες στο μισοσκόταδο, όλα με την προσωπική ματιά του φωτογράφου μέσα σε μια διάχυτη ατμόσφαιρα που κυριαρχεί και γεμίζει τον θεατή με αισθήματα και σκέψεις. 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ
Φωτογραφικό αντικείμενο του Προκόπιου η αποτύπωση εικόνων από τόπους : πόλεις και χωριά, με ή χωρίς ανθρώπους. Ο εικόνες του χαρακτηρίζονται από διάχυτη ατμόσφαιρα, αλλά τις περισσότερες φορές σε χαμηλό φωτισμό. ’νθρωποι που φαίνονται να ζουν τον συνεχή αγώνα για αυτογνωσία και αγάπη. Οι πολλαπλοί τόποι δίνουν επιπλέον σημασία στο θέμα και το χαρακτηρίζουν. Ο Δημήτρης Προκοπίου γεννήθηκε στο Βόλο το 1972 και κατοικεί στην Αθήνα. Είναι υποψήφιος διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς με θέμα Τουρισμός και Περιβάλλον. Είναι μέλος του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Διδάσκει την τέχνη της φωτογραφίας σε ανεξάρτητα τμήματα. Έχει πάρει μέρος σε διαγωνισμούς και έχει πραγματοποιήσει ομιλίες για τη φωτογραφία. Αναφορές αλλά και κριτικές για τη δουλεία του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Photonet, Φωτογράφος, Φωτογραφικό Είδωλο και Αντιλήψεις, αλλά και σε αθηναϊκές εφημερίδες όπως, Ελευθεροτυπία, Νέα, Βήμα, Καθημερινή, Αυγή, Ελεύθερος Τύπος, Εστία, Απογευματινή, και Ποντίκι, ενώ έχει δημοσιεύσεις και κείμενα και σε εφημερίδες από τη Θεσσαλονίκη, τη Ρόδο, την Κω, τη Σύρο, και το Βόλο. Είναι μέλος της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου και γράφει στην εφημερίδα Ροδιακή. Έχει πάρει μέρος σε μεγάλες διεθνείς και πανελλήνιες ομαδικές εκθέσεις. Έχει πραγματοποιήσει 10 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, τη Γαλλία και τη Γερμανία.