Ομαδική έκθεση με τίτλο ΜΕΤΑ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, στη Φωτογραφική Εταιρεία Μυτιλήνης. Συμμετέχουν οι Iosif Kirali (Ρουμανία), Nermine Hammam (Αίγυπτος), Βασίλης Καρκατσέλης (Vasilis Karkatselis) (Ελλάς).
Η έκθεση είναι μία παραγωγή του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, ειδικά για το συγκεκριμένο χώρο της Φωτογραφικής Εταιρείας Μυτιλήνης και είναι ενταγμένη στο πρόγραμμα των εκδηλώσεών της Χειμώνας 2009. Οι φωτογράφοι που επιλέχθηκαν και τα έργα με τα οποία αυτοί συμμετέχουν στην έκθεση, είναι φωτογραφικά έργα των οποίων η δημιουργική ενασχόληση με τη φωτογραφία δε σταμάτησε την ώρα του κλικ, ούτε καν την ώρα της εκτύπωσης του υλικού που προέκυψε από αυτό το κλικ, αλλά προχωρά πολύ πέραν αυτής, με τη συνεχή επεξεργασία και επαναδιαπραγμάτευση του αρχικού υλικού για κάτι πολύ πιο σύνθετο. Γι τούτο και ο τίτλος της έκθεσης. Φωτογραφήματα ίσως είναι η σωστή ονομασία αυτών των έργων και όχι φωτογραφίες. Σε αυτά τα φωτογραφήματα έχουμε εικόνες η ύπαρξη των οποίων αρχίζει εκεί που έχει σταματήσει η άλλη, η παραδοσιακή αντίληψη για το τι μπορεί να είναι μία φωτογραφία.
ΜΙΚΡΟ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ ΤΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΩΝ
ΜΕΤΑ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Η έκθεση της Μυτιλήνης προτείνεται σα μία ελάχιστη συλλογή απόψεων, διαφορετικών θέσεων και προσεγγίσεων της φωτογραφικής γλώσσας, λειτουργίας, και βεβαίως, χρήσης διερεύνησης του καμβά επάνω στον οποίο υφαίνεται αυτός ο νοητικός χώρος, που ονομάζεται φωτογραφική τέχνη του σήμερα.
Στα φωτογραφήματα (έργα με ή από φωτογραφίες) της έκθεσης, η επάλληλη πολυπλοκότητα δημιουργίας και κατασκευής τίθεται και λειτουργεί σα φορέας του ανανεωτικού ρόλου, που καλείται να παίξει η φωτογραφία σήμερα, όχι μόνο για τις οπτικές τέχνες αλλά και στο πως αντιλαμβανόμαστε την ίδια τη φωτογραφία, σα φορέα διατύπωσης σύγχρονων ερωτημάτων.
Το φωτογράφημα στέκει όχι σαν εικόνα, αλλά σαν αντικείμενο της μετά την εικόνα διεργασίας, σαν ένα νέο υλικό, που μπορεί να προκαλεί την παράδοση του μέσου, και ταυτόχρονα, θρασύτατα, να προτείνει διεξόδους για τον εμπλουτισμό των δυνατοτήτων του.
Τα φωτογραφήματα της έκθεσης προτείνοντας ένα σύνθετο τρόπο παραγωγής έργων, μέσα στην πολυπλοκότητά τους, αντιστέκονται στο αναμενόμενο και μέσα από τον αγώνα τους για ανακάλυψη και οικειοποίηση της ουσίας του μη ορατού, χλευάζουν το προφανές.
Δημ. Ρίζος
ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΤΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
Φωτογραφία . η τέχνη της επικοινωνίας.
Όταν κάποιος αντιληφθεί το πόσο δύσκολο είναι να «βγει» μία καλή φωτογραφία σύμφωνα με ότι έχει δει και διδαχθεί (με την ευρύτερη έννοια του όρου) τρομάζει. Όταν περάσει το πρώτο σοκ έχει δύο δρόμους: Ο ένας είναι να κλείσει την φωτογραφική του μηχανή στο ντουλάπι και ο άλλος να κάνει την μηχανή μέρος της ζωής του κυνηγώντας την εικόνα.
Από εκεί και ύστερα έρχεται η συνειδητοποίηση.
Οι φωτογραφικές ματιές των ανθρώπων διαφέρουν όπως ακριβώς και οι ίδιοι οι άνθρωποι. Τα θέματα είναι ανεξάντλητα. Ο κοινός παρονομαστής σε κάθε φωτογραφική προσπάθεια είναι η αγάπη για προσέγγιση. Αγάπη που μεταφράζεται σε υπομονή - καλλιτεχνική επιμονή, αγωνία, απογοήτευση ή χαρά.. Όλα αυτά για την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος το οποίο συνήθως έρχεται πολύ αργά.
Η φωτογραφία τελικά δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Μετατρέπεται σε πάθος - προέκταση του εαυτού μας. Πέρα από μέσο επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων σε διαφορετικά μήκη και πλάτη της γης κυρίως γίνεται ο δίαυλος επικοινωνίας με τον εαυτό μας. Ο προσωπικός μας ψυχαναλυτής.
Το φωτογραφικό έργο λοιπόν δεν είναι μια απλή παράθεση εικόνων αλλά παράθεση της εσωτερικότητας ενός ανθρώπου που διάνυσε μία μεγάλη διαδρομή και αποφάσισε να εξωτερικεύσει ένα μεγάλο μέρος του εαυτού του.
Στρατής Τσουλέλλης
Πρόεδρος Φ.Ε.Μ.
