Το μεταμορφωμένο τοπίο με χρώματα που δεν ανήκουν στη σφαίρα του πραγματικού, όπως αυτό έχει τη ψευδαίσθηση ότι βλέπει ο άνθρωπος που η μοίρα τον τοποθέτησε στην Ελλάδα του 2005, κάπου στο Βορρά.
Ένας ταξιδιώτης απ' τα στενά των Εξαρχείων στα γκρεμισμένα ορυχεία της Χαλκιδικής, τα καφενεία των αναρχικών στο κέντρο της Αθήνας, στα βουνά της Ξάνθης.
Τα χρώματα της πτώσης εναρμονισμένα στον χώρο και τον χρόνο του Ελληνικού Βορρά.
Γεμάτος από την αηδία της αθωότητας
Γκρέμισε όλες τους τις ελπίδες
Ήξερε πως η καταστροφή θα τον αναστήσει
Όση απελπισία κι αν έκρυβε η ελευθερία
Τα λάτρεψε για να ζήσει.
Στο βασίλειο των απελπισμένων/ τα χρώματα της πτώσης θα σας πούνε ψέματα.
Το φεγγάρι ήταν κόκκινο/ και γκρεμίστηκε ψάχνοντας τον δικό του νεκρό χριστούλη.
Γεμάτο αγάπη. Γεμάτο σωτήρα. Νεκρός και λατρεμένος./ Σαν τα παραμύθια που θα γίνουν εφιάλτης.
Γιώργος Ιωαννίδης (Ζακ, Ζακ, Γιώργος)
*Στα εγκαίνια μουσική Μπαρόκ με τη Μαριάντζελα Χατζησταματίου (φωνή), την Κατερίνα Σακέττα (πιάνο), Το Δημήτρη Λεοντζάκο (κλαρινέτο) και τον Στέλιο Τσαλακίδη (βιολί).